چکیده فارسی: ارتباط کلامی زن و مرد نامحرم بخش مهمی از سبک زندگی اجتماعی است. ضرورت زندگی شهری ایجاب می‌کند تا زنان و مردان نامحرم در سطحی وسیع‌تر از گذشته با یکدیگر ارتباط داشته باشند. دین اسلام برای جهت‌دهی صحیح به این سطح از ارتباط، شاخص‌هایی را که برگرفته از آموزه‌های دینی است بر مبنای مفهوم سبک زندگی اسلامی ارائه می‌دهد. نوشتار حاضر، با هدف پاسخ به این سؤال که «شاخص‌های کلامی ارتباط با نامحرم از منظر آیات و روایات کدام است؟» ضمن تبیین مفهوم سبک زندگی، شاخص‌های مربوط به این ارتباط را در بعد اجتماعی موردبررسی قرار داده است. این تحقیق در مقام گردآوری به روش کتابخانه‌ای و در مقام داوری به روش توصیفی-تحلیلی به این شاخص‌ها درباره لحن و محتوای کلام با نامحرم دست یافت: پرهیز از لحن عاطفی و محتوای کلامی تحریک‌آمیز، پرهیز از شوخی‌های کلامی و صحبت‌های خودمانی، مدیریت ارتباط کلامی به‌اندازه نیاز و ضرورت و ایجاد ارتباط کلامی در قالبی معروف و شایسته. در این‌صورت است که ارتباط کلامی دارای ارزش اخلاقی و موردپسند دین اسلام به وجود خواهد آمد.
The Indexes of Verbal Communication between Male and Female Strangers (A Study through the Approach of Islamic Lifestyle)
English Abstract: Verbal communication between male and female strangers comprises a significant part of social lifestyle. Urban life of today requires male and female strangers to communicate verbally with one another far more than they used to do yesterday. In order to duly orientate such a level of communication, Islam has proposed some indexes according to the concept of its particular lifestyle. Aiming at the answer of “What are the indexes of verbal communication between Male and female strangers in the light of the Qur’an and Islamic traditions?”, this essay goes to clarify the concept of lifestyle and to study the related indexes qua social communication. For the collection of data, the library method has been used; however, the descriptive-analytic method has been used to judge about the tone and content of one’s word with a stranger coming up to the following indexes: Avoiding the arousing tone and content of words, avoiding verbal jokes and intimate words, managing the verbal communication as least due as possible still putting it in a due and proper pattern. Accordingly, such a word might be morally valuable and favored by Islam.