نویسندگان:
شهامت حسینیان1 ، فاطمه عبادی2 ، قمر ثمین3 .2دانشجو دوره کارشناسی آموزش دانش آموزان با نیاز های ویژه
3آموزگار مدارس اداره آموزش و پرورش استثنایی اهواز
چکیده فارسی: هدف از این مطالعه بررسی تاثیر محدودیتهای ناشی از همه گیری COVID ۱۹ در بین کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه/بیش فعالی ADHD بوده است به همین منظور به شیوه تصادفی والدین ۲۱۳ کودک ۶ تا ۱۶ ساله مبتلا به ADHD در مهر ماه ۱۴۰۰ زمانی که محدودیتهای COVID ۱۹ اعمال شده بود یعنی الزام شهروندان به ماندن در خانه به جز دلایل ضروری انتخاب و پرسشنامه نظرسنجی را تکمیل کردند روش تحقیق توصیفی با روش پرسشنامه ایی بوده است تحلیل داده ها نشان داد در مقایسه با قبل از همه گیری، کودکان ورزش کم تری داشتند ، زمان کمتری در فضای باز سپری می کردند و لذت کمتری از فعالیتها داشتند در حالی که تماشای تلویزیون، استفاده از رسانه های بازی کردن، خلق غمگین/ افسرده و تنهایی افزایش یافت استرس کودکان در مورد محدودیتهای COVID ۱۹ با عملکرد ضعیفتر در اکثر حوزه ها مرتبط بود اکثر والدین ۶۴ تغییرات مثبتی را برای فرزندشان گزارش کردند که شامل وقت گذراندن بیشتر با خانواده بود به طور کلی نتایج این مطالعه نشان داد که محدودیتهای COVID ۱۹ با تاثیرات منفی و مثبت در بین کودکان مبتلا به ADHD همراه بود