نویسندگان:

رخسار عاشوری رودپشتی¹ ، حوریه السادات دشتی² .

چکیده فارسی: پژوهش حاضر با هدف شناخت ارتباط میان میزان ادراک تبعیض جنسیتی اعمال شده بر زنان و وقوع رفتارهای خشونتآمیز علیه آنها انجام گرفته است جامعه پژوهشی مورد نظر در این تحقیق ۲۰ نفر از دانشجویان زن دانشگاه شهید بهشتیبا میانگین سنی ۳۰ سال بوده است ، ابزارهای اندازه گیری به شکل مصاحبه درد و بخش به کار گرفته شده اند؛ در بخشاول آن مصاحبه ای مبتنی بر پرسشنامه تبعیض جنسیتی ادراک شده SSE و در بخش دوم مصاحبه ای نیمه ساختاریافته با هدف بررسی رابطه تبعیض جنسیتی ادراک شده توسط فرد در خانواده و میزان خشونت کلامی و جسمانی علیهوی و بررسی رابطه باور گزاره های تبعیض آمیز به عنوان یک حقیقت و نه یک تبعیض منفی علیه زنان ، توسط خود فرد زن و خشونت کلامی جسمانی بر علیه وی م یباشد نتایج پژوهش نشان می دهد که میان تبعیض جنسیتی ادراکشده درخانواده و باور فرد به گزاره های تبعیض آمیز و خشونت کلامی و فیزیکی نسبت به او رابطه مثبتی وجود دارد بهبیان دیگر هرچه فرد تبعیض های موجود را درست و به جا قلمداد کند، در برابر آنها سکوت کرده و آنها را طبیعی و بهحق بداند، دفعات و شدت ارتکاب رفتارهای تبعیض آمیز نسبت به او بیشتر می شود و هرچه در برابر رفتارهای تبعیضآمیز با قاطعیت بیشتری پاسخ دهد و یا آنها را نپذیرد دفعات ارتکاب این رفتارها نسبت به او کاهش پیدا می کند همچنیناین پژوهش نشانگر اقدام و مقابله بسیار پایین زنان در مقابل تبعیض جنسیتی و مزاحمت های جنسی بوده است

کلمات کلیدی: تبعیض جنسیتی ، خشونت علیه زنان ، مزاحمت های جنسی ، مقابله با تبعیض ، ادراک تبعیض .