نویسندگان:

زهرا حیدری دارانی¹ .

¹دانش‌آموخته کارشناسی ارشد آینده‌پژوهی، دانشگاه اصفهان، اصفهان

چکیده فارسی: زبان عامل مهمی در ارتباطات انسانی است. استفاده از الفاظ جنسی و اندام‌های جنسی در ارتباطات کلامی و انتقال برخی مفاهیم، از منظر اخلاق اسلامی مسائله‌ای چالش‌برانگیز است. غیراخلاقی بودن استعمال این الفاظ، حکمی است که می‌توان از مفاد برخی روایات اهل‌بیت برداشت کرد. در این مقاله با رجوع به دو منبع قرآن و عقل، به‌حکم روشنی درباره استعمال الفاظ جنسی و اندام‌های جنسی دست یافته‌ایم. از یافته‌های این پژوهش می‌توان به جواز استفاده از الفاظ اندام‌های جنسی به‌صورت غیرصریح در برخی موقعیت‌های گفتاری و رفتاری اشاره کرد. در این تحقیق پس از جمع‌آوری داده‌ها از طریق اسناد کتابخانه‌ای از روش تحلیل کیفی و عقلی جهت تحلیل و تجزیه داده‌ها استفاده می‌شود.

کلمات کلیدی: قرآن ، عقل ، اخلاق اسلامی ، الفاظ جنسی ، اندام‌های جنسی ، سبک‌های ارتباط کلامی ، روایات و سیره .

The Use of “Terms of Sex” in the Styles of Communication in the Light of Ethics

English Abstract: Language is the major means of human communications. As far as Islamic ethics is concerned, making use of terms denoting sex and sexual organs in conversations and verbal communications is a challenging issue. That pronouncing terms of sex is unethical can be inferred from some traditions of Ahlulbeit.     Referring to the Qur’an and reason, the author has some to a clear dictum about the issue. It can be inferred from the research findings that one is allowed to use the terms of sexual organs implicitly on some verbal and behavioral occasions. Having collected the data from libraries, the author made use of the intellectual and qualitative method of analysis in order to examine those data.