نویسندگان:

مدینه جاهدی کاهو¹ ، مهدی تقوایی² ، سعید حیرانی³ .

¹دانشجو کارشناس ارشد علوم تربیتی، گرایش آموزش و بهسازی منابع انسانی، دانشکده علوم انسانی موسسه آموزش عالی سناباد گلبهار

²استادیار و عضو هیات علمی گروه روانشناسی و علوم تربیتی، موسسه آموزش عالی سناباد گلبهار

³استادیار و عضو هیات علمی گروه روانشناسی و علوم تربیتی، موسسه آموزش عالی سناباد گلبهار

چکیده فارسی: هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی تدریس مهارتهای زندگی بر پیشرفت تحصیلی و خودکارآمدی دانش آموز ان مورد مطالعه دانش آموزان پسر دوره دوم ابتدایی ناحیه ۷ مشهد بود جامعه آماری این پژوهش شامل دانش آموز ان پسر دوره دوم ابتدایی ناحیه ۷ مشهد در سال تحصیلی ۱۴۰۰ ۱۴۰۱ بودند که ۳۸۰ نفر بودند از میان جامعه آماری با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند و براساس نمره پرسشنامه پیشرفت تحصیلی صالحی، ۱۳۹۴ و پرسشنامه خودکارآمدی شرر و همکاران، ۱۹۸۲ در پیش تست، ۳۰ نفر که دارای ملاک های ورود و خروج بودند نمونه آماری را تشکیل دادند این ۳۰ نفر به طور تصادفی در ۲ گروه ۱۵ نفره آزمایش و کنترل گزینش شدند که گروه آزمایش، آموزش مهارتهای زندگی را دریافت کرد و گروه کنترل در لیست انتظار قرار گرفتند همچنین برای تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل کوواریانس و برای تسریع در نتایج حاصله از نرم افزار SPSS ۲۲ استفاده شد نتایج پژوهش نشان داد که تدریس مهارتهای زندگی بر پیشرفت تحصیلی و خودکارآمدی دانش آموز ان مورد مطالعه دانش آموز ان پسر دوره دوم ابتدایی ناحیه ۷ مشهد تاثیر دارد در نتیجه میتوان گفت تدریس مهارتهای زندگی رویکرد مناسبی جهت بهبود پیشرفت تحصیلی و خودکارآمدی دانش آموز ان می باشد

کلمات کلیدی: دانش آموزان ، خودکارآمدی ، پیشرفت تحصیلی ، تدریس مهارتهای زندگی ، انسجام خانواده ، تحقیقات مقدماتی جرم ، درمان معنوی خداسو ، فرهنگ مصرفی غرب ، پایگاه اقتصادی و اجتماعی .