چکیده فارسی: «سبک زندگی» نمود باورها و دارای ابعاد وسیعی است که امروزه بسان ابزاری نرم در تغییر هنجارها عمل می‌کند، این پژوهش در صدد تحلیل رابطه و تأثیر کارکرد الگویی امامت و رسالت در سبک زندگی در مؤلفه مدیریت خانواده است که با تبیین سبک زندگی، مدیریت خانواده و توصیف کارکرد الگویی معصومین (علیهم السلام) در جهان‌بینی توحیدی، تصویری از رابطه و جایگاه راهنما در سبک زندگی با روش توصیفی تحلیلی به‌دست می‌دهد؛ که معصومین (علیهم السلام) به‌لحاظ کارکرد الگویی اسوه‌ای؛ منبع و منشأ سبک و نقش آنان «سبک‌سازی» است، این نقش متضمن فواید تربیتی الگو از جمله؛ شاکله‌مندی، بهره‌وری زمان، پیشگیری و... است. در نهایت تصویر مدل اسوه‌ای سبک زندگی معصومین (علیهم السلام) در مؤلفه مدیریت خانواده، نشان‌گر توجه به اصول مدیریت (برنامه‌ریزی، رهبری، سازماندهی، مشورت و کنترل) و اهتمام به سبک‌سازی با شاخصه «تعالی حداکثری» و «استقامت عملی» در سبک زندگی مؤمنانه است که با ترجیح پاداش اخروی به لذت دنیوی، مسئولیت‌پذیری به سهل‌انگاری، سخت‌کوشی به عافیت‌طلبی، ساده‌زیستی به تجمل و دیگرخواهی به خودخواهی و... نمود یافته است که این ترجیحات از عوامل موفقیت در مدیریت اسلامی است.
The Paradigmatic Function of Prophet and Imam and their Role in the Family Lifestyle as to the Management of the house
English Abstract: As the symbol of beliefs, lifestyle has extensive aspects that work as a software in changing the norms. In what follows, the author has gone to analyze the relation and impact of the paradigmatic function of Prophet and Imam as to the management of household. Having described the lifestyle management of household and the paradigmatic function of the infallible ones in their monotheistic worldview, the author presents a picture of the status of divine guides in the lifestyle through a descriptive-analytic method. Due to their function as a paradigmatic pattern, the infallible ones serve as the origin of lifestyle, thus their role is to create the desired style. This role includes educative advantages such as schematizing, enjoyment of time, prevention, and so on. The paradigmatic model of the lifestyle of the infallible ones shows the emphasis on the principles of management (such as programing, leadership, organizing, consultancy, and control) and the attempts to generate a lifestyle of “maximum transcendence” and “practical resistance” in the course of a faithful lifestyle. Preferring the hereafter rewards to the worldly pleasure, accountability to negligence, hardworking to indolence, simple life to that of luxury, altruism to selfishness and so on, are all the factors of success in the Islamic management.