نویسندگان:

غلامرضا شفیعی¹ ، محترم جلالی² ، مریم نوری³ .

¹Bu Ali Sina University

²کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد نیشابو ر

³کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد نیشابو ر

چکیده فارسی: هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر تعهد و پذیرش بر تحمل ناپذیری بلاتکلیفی و نگرانی زوجین است روش این تحقیق شبه آزمایشی از نوع پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل است جامعه آماری، کلیه زوجینمضطرب شهر مشهد در بازه زمانی بهار ۱۴۰۱ بود که از این میان تعداد ۳۰ نفر از آنها به صورت هدفمند انتخاب و پس از بررسی ملاکهای ورود و خروج، به دو گروه کنترل و آزمایش تقسیم شدند برای جمع آوری دادهها از پرسشنامه ی نگرانی پنسیلوانیا توسط مایر و همکاران ۱۹۹۰ و پرسشنامه تحمل ناپذیری بلاتکلیفی توسط فریستون و همکاران ۱۹۹۴ استفاده گردید پس از اجرای پیش آزمون، آموزش درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد طی ۸ جلسه ۲ ساعته به گروه آزمایش ارایه گردید برای تحلیل دادهها از روش تحلیل کواریانس استفاده شد نتایج نشان داد درمان مبتنی بر تعهد و پذیرش بر تحمل ناپذیری بلاتکلیفی و نگرانی زوجین اثربخش بوده است ۰۵/۰> P

کلمات کلیدی: آموزش مبتنی بر پذیرش و تعهد ، نگرانی ، تحمل ناپذیری بلاتکلیفی ، انسجام خانواده .