نویسندگان:
حسین عباسیان1 ، علیرضا مطلبی نژاد2 ، سیدموسی الرضا کاظمی مقدم3 ، مهناز قندی زاده4 .1Kharazmi University
2دانش آموخته دکتری تکنولوژی آموزشی، دانشگاه تربیت مدرس
3دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی درسی، دانشگاه پیام نور دامغان
4دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی درسی، دانشگاه پیام نور دامغان
چکیده فارسی: پژوهش با هدف بررسی اثربخشی درمان وجودی بر بهزیستی روانشناختی و انعطاف پذیری شناختی دانشجویان انجام شد و از نوع پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل بود جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان دانشگاه پیامنور دامغان در سال تحصیلی ۱۴۰۱ ۱۴۰۰ و نمونه آماری شامل ۴۰ نفر از این دانشجویان بود که به شیوه نمونه گیری طبقه ای انتخاب و در دو گروه آزمایش و گواه هر گروه ۲۰ نفر جایگزین شدند گروه آزمایش ۱۰ جلسه رواندرمانی وجودی را دریافت کردند بهزیستی روانشناختی با استفاده از پرسشنامه بهزیستی روانشناختی ریف ۱۹۸۹ و انعطاف پذیری شناختی به وسیله پرسشنامه انعطاف پذیری شناختی دنیس و وندروال ۲۰۱۰ اندازه گیری شد نتیجه آزمون تحلیل کوواریانس نشان داد درمان وجودی باعث بهبود بهزیستی روانشناختی و افزایش انعطاف پذیری شناختی دانشجویان می گردد بنابراین می توان از رواندرمانی وجودی جهت ارتقاء بهزیستی روانشناختی و انعطاف پذیری شناختی استفاده نمود