نویسندگان:
جابر افتخاری1 .1دانشجوی دکتری فلسفه‌ی تعلیم و تربیت، گروه علوم تربیتی، دانشکده روان‌شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
چکیده فارسی: این جستار پژوهشی بنیادی و نظری است که با روش کتابخانه‌ای انجام شده است. هدف از این پژوهش اثبات این فرضیه است که دیدگاه سلیگمن درباره خوش‌بینی به خویشتن را آموزه‌های دینی تأیید می‌کند. در این مقاله پس از بیان کلیات پژوهش، نظریه سلیگمن درباره درماندگی آموخته‌شده و خوش‌بینی آموخته‌شده، بر اساس دو کتاب کودک خوش‌بین و خوش‌بینی آموخته‌شده توصیف شده، سپس با استناد به آیات قرآن و روایات اهل‌بیت (علیهم السلام) و اندیشمندان مسلمان به ارزیابی دیدگاه او پرداخته شد و درنهایت این نتیجه به دست آمده است که دیدگاه سلیگمن درباره خوش‌بینی به خویشتن با آموزه‌های اسلامی سازگار است.
The Optimistic Lifestyle in Seligman's Viewpoint (A Case-study in the light of Islamic teachings)
English Abstract: This essay is a fundamental and theoretical research performed through the library method. The objective is that Seligman's viewpoint on optimism about oneself is approved by religious teachings. Having elaborated on the general points of the research, the author has described Seligman's theory of learned helplessness and learned optimism in his Optimistic Child and Learned Optimism. He then goes to examine this theory in the light of the Qur'an, Ahlu al-Beit's traditions and Muslim scholars' thoughts. In the end, the outcome of the research is that Seligman's viewpoint on optimism about oneself is compatible with the Islamic teachings.