چکیده فارسی: با توجه به سکوت قانونگذار در خصوص مساله اشاعه در طلب در حقوق ایران، بررسی پذیرش یا عدم پذیرش نظریه اشاعه در طلب در حقوق سایر کشورها، میتواند در تدوین قوانین متقن در این زمینه به ما یاری رساند، بههمین منظور در این مبحث با انتخاب دو نظام حقوقی فرانسه و سوئیس که نقاط مشترک بیشتری با حقوق ایران دارند، سعی شده تا ابتدا توضیح مختصری راجع به قوانین این دو کشور داده شده و سپس مقایسه ای نیز با حقوق ایران صورت گیرد مسئله این است ازآنجایی که در هیچیک از قوانین موضوعی ایران، به صراحت سخنی از اشاعه طلب به میان نیامده است و به تبع آن، آثار چنین تاسیس حقوقی نیز موردبررسی قرار نگرفته است ولی موضوع آنچنان بی اهمیت نبوده به طوری که در رویه قضایی ایران بر اساس متون فقهی امری پذیرفته شده است به منظورگردآوری اطلاعات از ابزاری چون فیشبرداری استفاده شده است و جامعه و قلمرو پژوهش مورد نظر منابع و کتبحقوقی و نص قانون میباشد که مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است نتیجه تحقیقات حاکی است که به رغم سکوت قانونگذار، اشاعه در طلب در محاکم حقوقی و قضایی ایران به طور ضمنی و تلویحی به رسمیت شناخته شده است