نویسندگان:

فاطمه صحرائی پاریزی¹ ، مرضیه عباسی² ، یاسمن عباس زاده³ ، ملیحه مهدیخانی⁴ .

¹گروه فلسفه تعلیم و تربیت دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی دانشگاه علامه طباطبائی تهران

²کارشناسی ارشد، گروه روانشناسی عمومی، دانشگاه علوم و تحقیقات، واحد شاهرود، ایران

³کارشناسی ارشد، گروه برنامه ریزی درسی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران

⁴دکتری تخصصی، گروه روانشناسی، واحد ساری، دانشگاه آزاداسلامی، ساری، ایران

چکیده فارسی: هدف از پژوهش حاضر، اثربخشی آموزش شفقت به خود بر ناویی هیجانی در دانش آموزان دختر متوسطه دوم شهرستان قائمشهر بود روش پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود جامعه آماری این پژوهش کلیه دانش آموزان دختر متوسوه دوم مدارس شهر قایمشهر مشغول به تحصیلی در سال ۱۴۰۱ ۱۴۰۰ بودند که متشکل از ۲۸۵۴ نفر بودند نمونه ای به حامل ۳۰ نفر از این جامعه به شیوه تصادفی خوشه ای چندمرحله ای انتخاب و به صورت تصادفی ساده در گروه های آزمایش و کنترل جایگزین شدند گروه آزمایش در معرض ۸ جلسه ۹۰ دقیقه ای آموزش شفقت به خود که براساس پروتک گیلبرت ۲۰۰۹ تنظیم شده بود؛ قرار گرفتند در حالی که گروه کنترل آموزشی را دریافت نکردند هر دو گروه در مرحله پیش آزمون و پس آزمون پرسشنامه ناگویی هیجانی را تکمیل نمودند تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS انجام شد یافته ها نشان داد که آموزش شفقت به خود قادر است بر بهبود ناگویی خلقی دانش آموزان دختر مقوع متوسطه دوم اثرگذار باشد

کلمات کلیدی: دانش آموزان ، شفقت به خود ، ناگویی هیجانی ، انسجام خانواده .