نویسندگان:

اکرم علیمردانی¹ ، شورش خسروی ساریجه² ، طاهر محبوبی³ .

¹دانشگاه علوم انتظامی امین. عضو گروه علوم تربیتی

²دانشجو

³استادیار

چکیده فارسی: هدف از پژوهش حاضر بررسی بررسی رابطه بهسازی منابع انسانی با سرمایه اجتماعی و عملکرد شغلی کارکنان آموزش وپرورش شهرستان بوکان بود روش تحقیق از نوع توصیفی همبستگی بود جامعه آماری پژوهش حاضر تمامی کارکنان آموزش وپرورش شهرستان بوکان در سال ۱۴۰۱ بود ۸۱ اداری و ۲۴۲۱ آموزشی که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای و با توجه با استفاده از فرمول کوکران تعداد نمونه ۶۷ نفر برای جمعیت ۸۱ نفری کادر اداری و تعداد نمونه ۳۳۱ نفری از از ۲۴۲۱ نیروی آموزشی انتخاب شد در این پژوهش از پرسشنامه عملکرد شغلی کوپمنز و همکاران ۲۰۱۱ ، پرسشنامه بهسازی نیروی انسانی توسط ولبا و جانسن ۲۰۱۰ و پرسشنامه سرمایه اجتماعی ناهاپیت و گوشال ۲۰۰۰ استفاده شد برای تحلیل داده ها از روش ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیری و نرم افزار SPSS ۲۶ استفاده شد نتایج نشان داد که ۴۲ درصد واریانس مربوط به عملکرد شغلی بهوسیله سرمایه اجتماعی ساختاری، شناختی و ارتباطی تبیین می شود ۴۲۷ / ۰ = ۲R نتایج ضرایب رگرسیون نیز نشان می دهد که سرمایه اجتماعی ساختاری و شناختی می توانند به صورت معناداری عملکرد شغلی را پیش بینی کنند ۰۰۱ / ۰ > P همچنین ۵۰ % واریانس مربوط به عملکرد شغلی به وسیله بهسازی منابع انسانی تبیین می شود ۵۰۶ / ۰ = ۲R نتایج ضرایب رگرسیون نیز نشان داد که رضایت شغلی، مسئولیت پذیری، بازنگری و ماندگاری می توانند به صورت معناداری عملکرد شغلی را پیش بینی کنند ۰۰۱ / ۰ > P این مطالعه همچنین نشان می دهد که هر چه بهبودها در سرمایه اجتماعی و بهسازی نیروی انسانی بیشتر باشد، در طول زمان می توان سطوح بالاتری را در عملکرد شغلی، مشارکت کاری انتظار داشت

کلمات کلیدی: آموزش و پرورش ، عملکرد شغلی ، سرمایه اجتماعی ، بهسازی منابع انسانی ، انسجام خانواده .