نویسندگان:

محمد رضا شیرازی¹ ، رمضانعلی قادری² ، عالیه حیدری³ .

¹استادیار گروه فقه و مبانی حقوق اسلامی، واحد یادگار امام خمینی (ره) شهر ری، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.

²عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی مشهد ، دانشجوی مددکاری

چکیده فارسی: زمینه و هدف: بررسی میزان سطح آگاهی و شناخت بیماران مراجعه کننده به واحد مددکاری اجتماعی بیمارستان امام رضا ع شهر مشهد، از نقش و وظایف و نقش مددکاراجتماعی بهداشت و درمان در پاییز ۱۴۰۰روش مطالعه: در این پژوهش داده ها در دو بخش کلی دسته بندی می شود بخش اول شامل داده های توصیفی می باشد و بخش دوم مربوط به داده های استباطی است جامعه ی مورد پژوهش تمامی مراجعین واحد مددکاری اجتماعی مرکز آموزشی، پژوهشی و درمانی بیمارستان امام رضا ع شهر مشهد از تمامی بخش ها که از بین آنها با کمک فرمول شارپ ککران، ۳۹۱ نفر به شیوه ی نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند در این پژوهش سن، جنس، سابقه دریافت خدمات، محل کونت، میزان درآمد، تاهل و میزات تحصیلات و افرادی که مشارکت داشته اند، سنحیده شده است یافته ها: از مجموع ۳۹۱ نفر، ۲۳۱ نفرمرد ۵۸/۶% و ۱۶۰ نفرزن ۴۰/۶% با دامنه سنی ۱ ماه تا ۷۳ سال در این مطالعه شرکت کردند، که ازین میان ۷ / ۵۴ % ساکن مشهد و باقی از شهر و روستاهای مجاور برای درمان به این مجتمع درمانی مراجعه کرده اند همچنین ۶ / ۵۴ % سابقه ی دریافت خدمات از واحد مددکاری اجتماعی را داشته اند نتیجه گیری: براساس آزمون رگرسیون و همبستگی دومتغیر ، بین تعداد دفعات رجوع و سن رابطه مستقیم و معناداری وجود دارد، بین ترخیص امن بیماران و جنسیت رابطهمعناداری وجود ندارد بین تسهیل روابط توسط مددکاران و مشاوره توسط مددکار اجتماعی رابطه مستقیم و معناداری وجود دارد بین فعالیت مددکاران در کلینیک و استخدام آن رابطه مستقیم و معناداری وجود دارد

کلمات کلیدی: آگاهی ، نقش ، مددکاری اجتماعی ، مددکار اجتماعی پزشکی ، وظیفه ، منطقه ، انسجام خانواده .