نویسندگان:

سیمین حسینیان¹ ، گلاله خیاطی برده زرد² ، شیرین محمودی³ .

¹نویسنده مسئول: استاد، گروه مشاوره، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه الزهرا(س)، تهران، ایران.

²مدیر مدرسه،دبیرستان سعید امینی ، اشنویه، ایران

³معاون آموزشی ،دبیرستان سعید امینی ، اشنویه، ایران

چکیده فارسی: روش تدریس از جمله مولفه های اصلی برنامه درسی و از مراحل مهم طراحی آموزش محسوب می شود تدریس خوب به معنای کمک به خود یادگیری دانش آموزان است به بیان دیگر روش های تدریس ، ابزارهای مفیدی برای ایجاد یادگیری با معنا هستند شناخت و آگاهی معلم از شیوه های مختلف تدریس اهمیت دارد چرا که باید بداند در هر موقعیت آموزشی از چه روش تدریسی استفاده نماید دانش آموزان در روشهای فعال از دست ورزی و کار با وسایل آموزشی بهره می برند و یادگیری در آنان تثبیت می شود در حل مسئله با مشکل مواجه شده و سعی در حل کردن آن دارند که با راهنمایی معلم مراحل حل مسئله را باید انجام دهند تا بتوانند بر مشکل بوجود آمده غلبه نمایند با توجه به دیدگاه های مختلف در زمینه روشهای تدریس می توان دریافت که دانش آموز مسئول اصلی یادگیری است و معلم بیشتر بایستی نقش راهنما را داشته باشد از روشهای فعال تدریس بیشماری از جمله بارش مغزی ، روش بحث گروهی ، ایفای نقش و گردش علمی و می توان نام برد ازدیدگاه معلمان موانع به کار گیری روشهای فعال در فراگیران شامل مشکلات کار گروهی، انگیزه یادگیری،سطوح متفاوت خانوادگی و تفاوت های فردی آنها می باشد همچنین از دیدگاه آنها موانع به کار گیریروشهای فعال در محیط کلاس درس و مدرسه شامل امکانات، فضای آموزشی کلاسها و فضای روانی مدرسه می باشد

کلمات کلیدی: معلم ، بحث گروهی ، تدریس فعال ، ایفای نقش .