نویسندگان:

شبنم سالار¹ ، احمدرضا تقوایی² ، مصطفی آسوده³ ، رضا درویش دولت آباد⁴ ، علیرضا تقوایی⁵ .

¹نویسنده مسئول: دانش‌آموخته دکتری فلسفه تعلیم و تربیت، دانشگاه شهید چمران اهواز

²دانشجو کارشناسی علوم تربیتی دانشگاه فرهنگیان

³دانشجو علوم تربیتی دانشگاه فرهنگیان

⁴دانشجو علوم تربیتی دانشگاه فرهنگیان

چکیده فارسی: خانه و مدرسه به عنوان دو نهاد اصلی تعلیم و تربیت هر جامعه ای محسوب می شود وضعیت موجود هر جامعه ای نتیجهیادگیری دیروز افراد در خانه و مدرسه است و وضعیت فردای هر جامعه در نتیجه سرمایه گذاری هایی است که امروز روی داناییافراد در خانه، مدرسه و جامعه انجام می گیرد یک اصل مهم دانایی می گوید: آینده یافتنی نیست، بلکه ساختنی است اگر بهدنبال ساختن آینده جامعه هستی بین خانه و مدرسه پل ارتباطی و دانش افزایی بزن و اجازه بده این پل از جامعه بگذرد خانه ومدرسه در انجام وظایف تربیتی مکمل یکدیگرند خانه مدرسه ی اول فرزند و مدرسه، خانه دوم اوست و اگر این دو نهاد روش هاو برنامه های هماهنگ نداشته باشند، در روند رشد کودک اختلال به وجود می آید دو نهاد خانه و مدرسه نقش اساسی در تکوینشخصیت کودکان و نوجوانان دارند بین روش ها و منش های خانه و مدرسه باید همسویی و تشابه وجود داشته باشد و یکی ازاین دو کانون، کار دیگری را خنثی نکند، بلکه به عنوان دو جریان همدل و مکمل عمل کنند مدرسه باید پیشاهنگ ارتباط با خانهباشد و با روشهای گوناگون اسباب مشارکت فکری اولیا را در امر تعلیم و تربیت فرزندانشان فراهم کند روش این تحقیق نیمهمیدانی و استفاده از اسناد، مقالات وکتاب های معتبر که در این زمینه نگاشته شده اند می باشد

کلمات کلیدی: مدرسه ، معلم ، کودک ، موفقیت ، خانه .