نویسندگان:

مسعود صفایی مقدم¹ ، میثم دهواری² ، لیاقت علی دهواری³ ، زیتون دهواری خاص⁴ ، عمران دهواری⁵ ، پرویز پرکی⁶ .

¹استاد دانشگاه شهید چمران اهواز، دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی

²کارشناسی ارشد تحقیقات آموزشی،دانشگاه سیستان و بلوچستان

³کارشناسی حسابداری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد سراوان

⁴کارشناسی آموزش ریاضی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد سراوان

⁵کارشناسی آموزش ریاضی، دانشگاه فرهنگیان زاهدان

⁶کارشناسی الهیات ،دانشگاه فرهنگیان یزد

چکیده فارسی: هدف پژوهش حاضر «بررسی رابطه شیوه های فرزندپروری و خودتاب آوری با خودکنترلی در دانش آموزان پسر متوسطه دوره دوم سال تحصیلی ۱۴۰۰ ۱۴۰۱ بود این پژوهش، در زمره تحقیقات توصیفی همبستگی قراردارد حجم نمونه ۲۶۰ دانش اموزان پسر پایه دوم مقطع متوسطه دوره دوم در بخش بم پشت بود ابزارهای جمع آوری اطلاعات در این پرژوهش برای متغیر شیوه های فرزندپروری پرسشنامه شیوه های فرزندپروری بامریند برای متغیر خودتاب آوری پرسشنامه CD RIS برای متغیر خودکنترلی پرسشنامه SRS بودند اطلاعات با نرم افزار SPSS با استفاده از روش آمار توصیفی و آزمون آماری استنباطی ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون تجزیه و تحلیل شدند نتایج تحقیق نشان دادکه بین شیوه فرزندپروری منطقی با خودکنترلی رابطهمثبت معناداری وجود داشت که با افزایش شیوه فرزندپروری منطقی خودکنترلی کاهش می یابد ولی بین شیوه فرزندپروری استبدادیبا خودکنترلی رابطه منفی معناداری وجود داشت که بالارفتن شیوه فرزندپروری استبدادی خودکنترلی کم می شود اما بین شیوهفرزندپروری آزادگذاری با خودکنترلی رابطه وجود نداشت همچنین بین خودتاب آوری با خود کنترلی رابطه مثبت معناداری وجودداشت که با افزایش خودتاب آوری خودکنترلی هم افزایش می یابد

کلمات کلیدی: خودکنترلی ، شیوه‌های فرزندپروری ، خود تاب آوری .