نویسندگان:

رمضان جهانداری¹ ، مهرداد احمدی فر² ، فرشید رحیمی³ .

¹گروه فلسفه تعلیم و تربیت، دانشگاه شهید باهنر، کرمان،ایران

²استادیار، گروه علوم تربیتی ، دانشگاه پیام نور، مرکز کنگاور، کرمانشاه، ایران

³دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی تربیتی، دانشگاه پیام نور، مرکز جوانرود، کرمانشاه، ایران

چکیده فارسی: این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی آموزش مولفه های یادگیری خودگردان بر هیجانات منفی تحصیلی و سطوح مختلف انگیزش در دانش آموزان پسر انجام شد پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با دو گروه آزمایش و کنترل بود تمامی دانش آموزان پسر مشغول به تحصیل در پایه یازدهم گروه علوم تجربی مدارس دولتی شهرستان روانسر در سال تحصیلی ۴۰۱ ۱۴۰۰ جامعه آماری پژوهش را تشکیل دادند با روش نمونه گیری در دسترس تعداد ۴۰ نفر انتخاب و به شیوه تصادفی در دو گروه ۲۰ نفری گمارش شدند برای افراد گروه آزمایش برنامه آموزش مولفه یادگیری خودگردان طی ۸ جلسه و هر جلسه به مدت ۱ ساعت اجرا شد اما افراد گروه کنترل این برنامه را دریافت نکردند برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه هیجانات تحصیلی پکران و همکاران ، ۲۰۰۲ و پرسشنامه انگیزش پیشرفت والرند و همکاران ، ۱۹۸۹ استفاده شد داده ها در سه سطح آمار توصیفی ، آزمون پیش فرض های آمار پارامتریک و تحلیل کوواریانس انجام شد برای تحلیل از نرم افزار آماری SPSS نسخه ۲۶ استفاده شد نتایج نشان داد که آموزش مولفه های یادگیری خودگردان بر کاهش هیجان منفی تحصیلی در افرادگروه آزمایش در مرحله پس آزمون موثر بوده است ۴۸ / ۲۱ = F ، ۰۵ / ۰ > P و ۶۳ / ۰ = Eta همچنین، نتایج نشان دادکه در مرحله پس آزمون بین میانگین نمره کل انگیزش پیشرفت ۸۵ / ۴۶ = F ، ۰۵ / ۰ > P و ۵۹ / ۰ = Eta و سطوحسه گانه انگیزش درونی ۸۹ / ۲۸ = F ، ۰۵ / ۰ > P و ۵۷ / ۰ = Eta ، انگیزش بیرونی ۹۱ / ۳۵ = F ، ۰۵ / ۰ > P و ۶۰ / ۰ = Eta و سطوح سه گانه انگیزش درونی ۸۹/۲۸F=، ۰۵/۰P< و ۵۷/۰ Eta=، انگیزش بیرونی ۹۱/۳۵F=، ۰۵/۰P< و ۶۰/۰ Eta= و بی انگیزشی ۹۷ / ۳۶ = F ، ۰۵ / ۰ > P و ۵۴ / ۰ = Eta افراد در دو گروه آزمایش و کنتدرل تفاوت آماری معناداریوجود دارد

کلمات کلیدی: دانش آموزان ، انگیزش ، یادگیری خودگردان ، هیجان منفی تحصیلی ، انسجام خانواده ، کودکان پیش دبستانی .