چکیده فارسی: فضای مجازی در دورهٔ حاضر تأثیرات بسیار وسیع و عمیقی بر زندگی بشر دارد و استفاده از آن به عنوان یکی از مصارف فرهنگی در خور بررسی است. در بررسی فقهی این موضوع نخست باید آثار مصرف بر فرد و جامعه را تعیین، و اثر مصرف بر شخصیت مصرف‌کننده را بررسی کرد. البته هر گونه مصرف فرهنگی فضای مجازی به یک لحاظ عاملی تأثیرگذار و به لحاظ دیگر نشان‌دهنده اثرپذیری است، به‌ویژه شبکه‌های پیام‌رسان خارجی. در اوضاع و احوال کنونی، که مدیریت کلان فضای مجازی در اختیار حاکم اسلامی نیست، در گام نخست باید از قاعدهٔ تقدیر ضرورت برای تعیین نحوه مصرف سخن گفت و در تطبیق این قاعده باید عروض تزاحم و ارتکاب اخف‌الضررین را لحاظ کرد، ولی از حدود دلالت قاعده در دو زمینه خارج می‌شویم؛ اول مصارف فرهنگی که آسیبی ندارد و دوم مصارفی که در تزاحم با تکلیفی دیگر است ولی اصل مصرف واجب و ضروری نیست. در هر صورت، قاعده بیانگر حکم اولی بدون لحاظ دخالت حاکم است ولی اگر حکومت اسلامی دسترسی به بخشی از فضای مجازی را ممنوع کند از اطلاق منع نمی‌توان منع مطلق را فهمید، مگر عنوانی مثل تضعیف یا اختلال یا سلب امنیت نظام عارض شود.
Jurisprudential Study of the Effects of Cyberspace on the Individual and Family
English Abstract: Cyberspace in the present era has a very wide and profound impact on human life and its use as one of the cultural consumptions is worth considering. In the jurisprudential study of this issue, one must first determine the effects of its application on the individual and society, and the effect of consumption on the personality of the consumers. Of course, any cultural consumption of cyberspace, especially the networks of foreign messengers, is, on the one hand, an influential factor and, on the other hand, a sign of being affected. In the current situation, where the general management of cyberspace is not in the hands of the Islamic ruler, the first step is to talk about the rule of necessity to determine how to use it, and in applying this rule, the incompatibility and the least harm should be considered. However, we go beyond the signification of the rule in two areas; the first is cultural consumptions that are not harmful and the second is consumptions that are in conflict with another task, but the consumption per se is not necessary. Nevertheless, the rule expressing the preliminary regulation is without considering the interference of the ruler, but if the Islamic government forbids access to part of cyberspace, the absoluteness of prohibition cannot be understood as an absolute prohibition, unless titles such as weakening or disrupting or depriving the system of security arise.