نویسندگان:

سیدعلی خالقی نژاد¹ ، مهدی سروش نیا² .

¹علامه طباطبایی

²کارشناس ارشد رشته روانشناسی ترب یتی، دانشگاه پیام نور، واحد کبودر آهنگ، همدان ، ایران

چکیده فارسی: هدف پژوهش حاضر اثربخشی آموزش مثبت نگر برمعنای تحصیلی،انگیزش تحصیلی و تعلل ورزی تحصیلی در دانش آموزا نپسر دوره دوم متوسطه شهر تهران بود روش پژوهش این مطالعه: نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون پس آزمون همراه با گروهکنترل بود جامعه آماری شامل کلیه ی دانش آموزان پسر دوره دوم متوسطه شهر تهران در سال تحصیلی ۴۰۰ ۱۳۹۹ بودند نمونه گیری به شیوه تصادفی ساده بدین صورت انجام گرفت: از میان جامعه آماری، ۴۰ نفر به شیوه در دسترس انتخاب و دردو گروه کنترل = ۲۰ نفر و مداخله = ۲۰ نفر جایگزین شدند ابزار پژوهش پرسشنامه معنای تحصیلی هندرسون کینگ واسمیت ۲۰۰۶ ، انگیزش پیشرفت هرمنس ۱۹۷۷ : تعلل ورزی تاکمن ۱۹۹۱ بود و بسته آموزشی مثبت نگری طی ۸ جلسه استفاده شد برای تحلیل داده ها از آزمون تحلیل کوواریانس استفاده شد نتایج نشان داد آموزش مثبت نگر برمعنایتحصیلی، انگزشی تحصیلی و تعلل ورزی تحصیلی در دانش آموزان پسر دوره دوم متوسطه شهر تهران در سطح α=۰/۰۱ موثر است

کلمات کلیدی: تعلل ورزی تحصیلی ، انگیزش تحصیلی ، آموزش مثبت نگر ،معنای تحصیلی ، انسجام خانواده .