نویسندگان:

حسین اسکندری¹ ، مهران محبیان فر² ، نغمه راکبی تنها³ ، فرزانه علی مردانی⁴ ، شیرین کریمی⁵ .

¹بجنورد

²کارشناسی ارشد مشاوره خانواده، واحد علوم تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران

³دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی، واحد رودهن، دانشگاه آزاد اسلامی، رودهن، ایران

⁴دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی شخصیت، واحد آشتیان، دانشگاه آزاد اسلامی، آشتیان، ایران

⁵دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی شخصیت، واحد آشتیان، دانشگاه آزاد اسلامی، آشتیان، ایران

چکیده فارسی: هدف اصلی این پژوهش، تعیین اثربخشی درمان شناختی رفتاری بر فرسودگی زناشویی زوجین مراجعه کننده به مراکز مشاورهدر اپیدمی کرونا بوده است، روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل بوده است جامعهآماری در این پژوهش زوجین مراجعه کننده به مراکز مشاوره در اپیدمی کرونا شهر تهران در سال ۱۴۰۰ مراجعه کرده بودند نمونه پژوهش شامل ۳۲ زوجین است که براساس ملاک های ورود بطور در دسترس انتخاب و بصورت تصادفی در دو گروهآزمایش و کنترل قرار گرفتند بر روی دادههایی که با استفاده از پرسشنامه فرسودگی زناشویی جمعآوریشده بود به گروهآزمایش ۸ جلسه ۹۰ دقیقه ای درمان شناختی رفتاری ارائه شد و به گروه کنترل آموزشی داده نشد گروه کنترل در لیست انتظارقرار گرفتند یافته ها نشان داد نمرات پس آزمون گروه آزمایش در متغیر فرسودگی زناشویی نسبت به گروه کنترل معنادار بودهاست بر این اساس می توان نتیجه گرفت که درمان شناختی رفتاری بر فرسودگی زناشویی زوجین مراجعه کننده به مراکزمشاوره در اپیدمی کرونا تاثیر دارد

کلمات کلیدی: درمان شناختی رفتاری ، زوجین ، فرسودگی زناشویی ، اپیدمی کرونا ، انسجام خانواده .