نویسندگان:

رضا اکبریان¹ ، فاطمه نژند² ، فاطمه سیفی کردلر³ ، فرزانه مصطفوی⁴ ، سیده مریم موسوی شارمی⁵ .

¹تربیت مدرس

²کارشناسی تربیت بدنی، واحد آستارا، دانشگاه آزاد اسلامی، آستارا، ایران

³کارشناسی ارشد فیزیولوژی ورزشی، واحد رشت، دانشگاه آزاد اسلامی، رشت، ایران

⁴کارشناسی ارشد فیزیولوژی ورزشی، واحد رشت، دانشگاه آزاد اسلامی، رشت، ایران

⁵کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، رشت، ایران

چکیده فارسی: هدف از انجام این پژوهش تعیین اثربخشی درمان شناختی رفتاری بر پرخاشگری ورزشکاران در مسابقات ورزشی بوده است روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل و آزمایش بود جامعه آماری این پژوهش شاملنوجوانان شهر رشت در سال ۱۴۰۰ بودند بدین منظور ۳۰ نوجوان دارای اختلال پرخاشگری، به صورت تصادفی در دو گروهآزمایش و کنترل تقسیم شدند ابزار مورد استفاده در این پژوهش، پرسشنامه پرخاشگری باس و پری ۱۹۹۲ بوده است بهگروه آزمایش ۸ جلسه ۹۰ دقیقه درمان شناختی رفتاری ارائه شد و به گروه کنترل آموزشی داده نشد پس از مداخله آزمایشیاز هر دو گروه پس آزمون گرفته شد برای تجزیه و تحلیل دادهها از تحلیل کواریانس استفاده شد یافتهها نشان داد که میانگیننمرات پرخاشگری در درمان شناختی رفتاری در مرحله پس آزمون نسبت به پیش آزمون نیز کاهش معنی داری یافته است بنابراین درمان شناختی رفتاری بر پرخاشگری ورزشکاران در مسابقات ورزشی تاثیر دارد

کلمات کلیدی: پرخاشگری ، درمان شناختی رفتاری ، مسابقات ورزشی ، ورزشکاران ، انسجام خانواده .