نویسندگان:
فرشته آل حسینی1 ، روشنک خدابخش پیرکلانی2 .1تربیت مدرس
2دانشیار گروه روان شناسی دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه الزهرا
چکیده فارسی: بحران جدی پاندمی کووید ۱۹ به واسطه اثرات گسترده بر تمام شئونات زندگی و خسارتسنگین جانی، مادی، روانی و معنوی مدت قابل توجهی زندگی ساکنین کره خاکی را بهشدت تهدید کرده و میکند این اتفاق تاثیر جبران ناپذیری بر سلامت تحصیلی افراد وجوامع گذاشته است به نحوی که تا مدتها خلل ناشی از این اتفاق عام و جهانی، در زندگیهمگان مشهود خواهد بود روش شناسی این مقاله بر مبنای تجارب زیسته محقق به عنوانیک درمانگر و هیات علمی دانشگاه و تحلیل های مبتنی بر موردپژوهی بالینی است و بهمخاطرات اخلاقی در شیوه های تدریس و فراگیری در دوران کرونا و نمونه های آن با بیانمسائلی در مورد بیصداقتی، اهمالکاری و خود ناتوانسازی تحصیلی به اختصار در لابلایمورد پژوهی بالینی پرداخته است