نویسندگان:

شهرام رامشت¹ ، علیرضا رستمی² ، فاطمه فتحی³ ، عیسی ویسی پور⁴ ، شهلا یوسف پور⁵ ، محمد رسول بیژندی⁶ ، مهناز بیژندی⁷ .

¹دانشجوی دکتری فلسفه تعلیم و تربیت در گروه علوم تربیتی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران

²دانش آموخته دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمانشاه، کارشناس سلامت روان شبکه بهداشت و درمان شهرستان سرپل ذهاب، ایران

³دانشجوی دکتری روانشناسی بالینی دانشگاه آزاد اسلامی واحد کیش، رییس امور خوابگاه های دانشجویی دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه

⁴کارشناس ادبیات فارسی، دبیر آموزش و پرورش شهرستان قصرشیرین، ایران

⁵کارشناس ارشد علم اطلاعات و دانش شناسی، کارمند کتابخانه عمومی شهرستان سرپل ذهاب، ایران

⁶آموزگارمقطع ابتدایی، آموزش و پرورش کرمانشاه، ایران

⁷دبیر مقطع متوسطه۱، آموزش و پرورش کرمانشاه، ایران

چکیده فارسی: تحقیق حاضر مطالعه ای از نوع شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل بود برای گرد آوری داده ها از پرسشنامه های استاندارد انگیزش پیشرفت هرمنس و پرسشنامه استاندارد خود راهبری یاگیری استفاده شد جهت تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS۲۱ و روش آمار توصیفی و استنباطی در قالب جداول و نمودارها، میانگین استفاده شد و در بخش استنباطی از آماره تحلیل کوواریانس برای مقایسه میانگین های مستقل استفاده شد نتایج به دست آمده ۲ ۱۷t= و سطح معنی داری۰ ۰۴p<، و بین دانش آموزان دوگروه آموزش دیده سبک های مقابله ای با روش تدریس متداول ازنظر میزان انگیزش پیشرفت تفاوت معناداروجود دارد بنابراین نتیجه گرفته می شود که میانگین کل نمرات میزان انگیزش پیشرفت دانش آموزان گروه آموزش دیده سبک های مقابله ای ۱۳ ۲۶از میانگین کل نمرات میزان انگیزش پیشرفت دانش آموزان گروه آموزش دیده متداول ۱۲ ۵۰ بیشتر است همچنین شرایط اثر معناداری بر نمرات پس آزمون داشته است ۰ ۰۰p< ،که با درنظرگرفتن مجذور اتا، می توان گفت این تغییرات ناشی از تاثیر آموزش سبک های مقابله ای بر میزان خودراهبری یادگیری انش آموزان در شرایط آزمایش است

کلمات کلیدی: یادگیری ، خودتنظیمی ، انگیزش پیشرفت ، آموزش سبک های مقابله ای .