نویسندگان:

مجتبی الهی خراسانی¹ ، عادل بابامیر² ، ایمان ویسی³ ، بهنام صیدالی⁴ ، فاطمه فتاحی میلاسی⁵ ، فاطمه نوری⁶ .

¹عضو هیت علمی گروه فقه و مبانی اجتهاد، استاد حوزه علمیه مشهد

²کارشناسی راهنمایی و مشاوره

³کارشناسی آموزش و پرورش ابتدایی

⁴کارشناسی، علوم تربیتی، گرایش پیش دبستانی

⁵کارشناسی آموزش ابتدایی

⁶کارشناسی ارشد مشاوره خانواده

چکیده فارسی: پژوهش حاضر به اثربخشی بازی درمانی بی رهنمود بر اضطراب اجتماعی و ناتوانی یادگیری بود جامعه آماری در این پژوهش دانش آموزان متوسطه شهر لردگان بودندکه تعداد ۳۰ نفر از این دانش آموزان به عنوانه نمونه و به روش نمونه گیری دردسترس و هدفمند انتخاب شدند و در پژوهش حاضر شرکت نمودند پژوهش حاضر، یک مطالعه نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمونبا گروه آزمایش و کنترل بود ابزار استفاده شده در این پژوهش پرسشنامه اضطراب اجتماعی و ناتوانی یادگیری بودند در این پژوهش به گروه آزمایش ۸ جلسه ۹۰ دقیقه ای آموزش بازی درمانی به روش کداسن و شفر به آزمودنی ها آموزش داده شد اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از تحلیل کوواریانس چندمتغیری مانکوا و تحلیل کوواریانس یک راهه آنکوا استفاده شد نتایج پژوهش نشان داد که بازی درمانی بی رهنمود بر اضطراب اجتماعی و ناتوانی یادگیری اثربخش است

کلمات کلیدی: اضطراب اجتماعی ، ناتوانی یادگیری ، بازی درمانی بی رهنمود .