نویسندگان:

صدرالدین شریعتی¹ ، زهرا گنجیان² ، دیانوش ثقه مجتهدی³ ، ثمانه رسولی ساروی⁴ .

¹عضو هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبایی

²دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی، موسسه آموزش عالی غیردولتی سنا، ساری، ایران

³روانپزشک، گروه روانشناسی موسسه آموزش عالی غیردولتی سنا، ساری، ایران

⁴دکترای روانشناسی عمومی ، گروه روانشناسی موسسه آموزش عالی غیردولتی سنا ، ساری ، ایران

چکیده فارسی: هدف از این پژوهش اثربخشی آموزش مهارت های زندگی به شیوه قصه گویی بر سازگاری اجتماعی کودکان ۴ تا ۶ سال بود پژوهش حاضر یک مطالعه نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل بود در این پژوهش ۳۰ کودک ۴ تا ۶ سال شرکت داشتند آزمودنی ها با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده از مهد کودک گل پونه ها شهرستان بابل انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه ۱۵ نفره آزمایش و کنترل قرار گرفتند گروه آزمایش ۱۲ جلسه یک ساعته آموزش گروهی به شیوه قصه گویی دریافت کردند ابزار مورد استفاده در این پژوهش آزمون سازگاری اجتماعی دخانچی بوده و اطلاعات به دست آمده در قبل و بعد از آموزش با استفاده از تحلیل اندازه گیری کوواریانس بررسی شدند و یافته ها بیانگرآن بود که بعد از مداخله تغییرات افزایشی معنی داری در سطح خطای ۰۵ / ۰ بر گروه آزمایش رخ داد که در اختلاف معنی داری سبت به گروه کنترل واقع شد P<۰/۰۵ نتیجه: آموزش مهارت های زندگی به شیوه قصه گویی باعث افزاش سطح سازگاری اجتماعی کودکان ۴ تا ۶ سال گردید و به عنوان روش درمانی موثر روی کودکان ناسازگار ۴ ۶ سال پیشنهاد می شود

کلمات کلیدی: سازگاری اجتماعی ، آموزش مهارت زندگی به شیوه قصه گویی ، کودکان ۴ تا ۶ سال ، انسجام خانواده .