نویسندگان:
میر روح‌الله سید مهدوی اقدم1 ، طاهره اسدیان2 .1دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی
2کارشناس ارشد روانشناسی عمومی دانشگاه پیام نور تهران جنوب، تهران، ایران
چکیده فارسی: هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر فراشناخت درمانی بر درماندگی آموخته شده و ناهماهنگی شناختی سالمندان ۸۰ ۶۵ ساله بود طرح پژوهش از نوع نیمه آزمایشی، با طرح پیش آزمون، پس آزمون با گروه کنترل و دوره پیگیری بود به منظور اجرای پژوهش ۳۰ نفر از سالمندان بصورت هدفمند انتخاب و بصورت تصادفی در یک گروه آزمایش و یک گروه کنترل قرار گرفتند بر روی هر دو گروه پرسشنامه سبک اسنادی ASQ و ناهماهنگی شناختی DARQ اجرا گردید گروه کنترل در انتظار ماند و مداخله فراشناخت درمانی برای گروه آزمایش در ۸ جلسه ۹۰ دقیقه ای انجام شد؛ سپس در پایان مداخلات و یک ماه بعد، بار دیگر آزمودنیهای گروه آزمایش و کنترل، توس پرسشنامه ها مورد ارزیابی قرار گرفتند داده های پژوهش با استفاده از روشهای آمار توصیفی و آزمون آماری تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر تحلیل گردید نتایج پژوهش نشان داد که مداخله فرا شناخت درمانی، قابلیت کاهش درماندگی آموخته شده و ناهماهنگی شناختی را داشت ۰۱/۰>p همچنین نتایج پژوهش نشان داد روش مداخله فراشناخت درمانی در کاهش ناهماهنگی شناختی تاثیر بیشتری دارد ۰۱/۰>p با توجه به نتایج می توان استنباط نمود که از فراشناخت درمانی جهت کاهش درماندگی آموخته شده و ناهماهنگی شناختی می توان استفاده کرد