نویسندگان:

محمد اکبری¹ ، الهام تقی پور² ، سعیده زمردی³ ، سیما قدرتی⁴ .

¹دانشیار گروه علوم تربیتی، برنامه‌ریزی درسی، دانشگاه بیرجند، بیرجند، ایران.

²گروه روان شناسی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، واحد تهران غرب، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

³عضو هیئت علمی، گروه روانشناسی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، واحد تهران، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران ، ایران

⁴عضو هیئت علمی، گروه روانشناسی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، واحد تهران، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران ، ایران

چکیده فارسی: هدف از پژوهش حاضر اثربخشی طرحواره درمانی بر تاب آوري زنان متقاضی طلاق منطقه 4 تهران بوده است طرح پژوهش از نوع آزمایشی با طرح نیمه آزمایشی و از نوع پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل بوده است جامعه آماري پژوهش شامل کلیه زنان متقاضی طلاق منطقه 4 تهران بود که از این میان 30 نفر به عنوان نمونه با روش نمونه گیري خوشه اي انتخاب شدند و به طور تصادفی در دو گروه 15 نفره آزمایش و کنترل قرار گرفتند هر دو گروه به پرسش نامه هاي تاب آوري کانر و دیویدسون 2003 پاسخ دادند گروه آزمایش طرحواره درمانی را به مدت 10 جلسه 90 دقیقه اي هفته اي یکبار دریافت نموده اند داده ها به وسیله آزمون کوواریانس تجزیه و تحلیل شدند نتایج نشان داد که در مرحله پس آزمون بین تاب آوري زنان متقاضی طلاق تفاوت معناداري وجود داشت پس می توان نتیجه گرفت که طرحواره درمانی بر تاب آوري زنان متقاضی طلاق تاثیر گذار است

کلمات کلیدی: تاب آوری ، طرحواره‌درمانی ، زنان متقاضی طلاق .