نویسندگان:
زهرا یوحنایی1 ، طاهره اولادقباد2 .1دانشجوی دکتری روانشناسی تربیتی، گروه روانشناسی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
2دانشجوی دکتری روانشناسی تربیتی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران شمال، تهران، ایران
چکیده فارسی: تاکید روان شناسی مثبت گرا بر سلامت روان شناختی به ایجاد مداخلات آموزشی جدید باهدف ارتقا بهزیستی در مدارس و تقویت تاب آوری و خودمهارگری دانش آموزان می شود پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی روان درمانی مثبت بر تاب آوری و خودمهارگریدانش آموزان صورت پذیرفت پژوهش حاضر، شبه آزما یشی با طرح پیش آزمون وپس آزمون بود جامعه آماری شامل دانش آموزان دختر سال اول متوسطه شهر تهران سال۱۳۹۹ ۱۳۹۸ بود با نمونه گیری خوشه ای تصادفی ۲۴ دانش آموز با تاب آوری وخودمهار گری پایین بعنوان نمونه پژوهش از میان کلیه دانش آموزان انتخاب و به دو گروهآزمایش ۱۲ نفر و کنترل ۱۲ نفر به صورت تصادفی قرار داده شدند ابزار به کاربردهشده شامل پرسشنامه تاب آوری کانور و دیویدسون ۲۰۰۶ و مقیاس خودمهارگری تنجنیبامیستر و بون ۲۰۰۴ بود تحلیل داده ها با روش تحلیل کواریانس مانکوا در نرم افزارSPSS ۲۱ انجام گردید نتایج به دست آمده از آزمون تحلیل واریانس چندمتغیره مانکوا وآماره F و ۰۵ / ۰ > sig تفاوت معناداری در متغیرهای تاب آوری وخودمهارگری را در گروهآزما یش نشان داد در متغیر تاب آوری اندازه اثر برابر با ۰/۸۱۷ و خودمهارگری برابر با۵۱۳ / ۰ به دست آمد یافته های پژوهش بیانگر این مطلب بود که روان درمانی مثبتتاب آوری و خودمهارگری را در دانش آموزان افزایش می دهد و اثربخش بوده است