نویسندگان:
سعید ضرغامی همراه1 ، ساسان باوی2 ، ملیکه سیاحی3 ، جمیله زویداوی4 .1دانشیار دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران
2استادیار گروه روانشناسی، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران
3کارشناسی ارشد روان شناسی عمومی، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران
4کارشناسی ارشد روان شناسی عمومی، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران
چکیده فارسی: بدیهی است نظام اخلاقی اسلام سرشار از فضایل و گزاره های اخلاقی است که فرد مسلمان به وسیله تطبیق عملی آن ها، توانایی اکمال دین خویش، و گام برداشتن در مسیر اصلاح امور دنیا و آخرت خویش را کسب می کند در این مقاله، با تمسک به سرچشمه های اولیه شریعت مقدس، تلاش بر این است به تحلیل و بررسی و توجیهات و رهنمودهای دین در مورد ویژگی ها و تئوری نظام اخلاقی اسلام و نقش کاربردی آن در اکمال دین و به تعالی رساندن فرد مسلمان در رسیدن به کمال مطلوب و حیات طیبه قرآنی و نقش زنان در جایگاه اخلاق پرداخته شود تا تفاوت آن با نظام های اخلاقی دیگر که غالبا برای تامین خوشبختی انسان و لذت بخشی به زندگی او تعریف می شوند، مشخص گردد چرا که این گونه نظام ها با به چالش کشیدن غایت گویا، به ثمره نظام اخلاقی خود نمی اندیشند و تنها وظیفه گرایی را شعار خود می دانند در حالی که رهنمودها و غایت های الهی موجود در این نظام، در تربیت و تزکیه نفس انسان نقش سازنده ای را ایفا می کند که فرد مسلم ملزم به رعایت عملی آن ها می باشد، و در صورت اعراض از آن نسبت به حقوق الهی مقصرو گناهکار به شمار می آید و نظام اخلاقی با اتکای به تبیینات ربانی، به عنوان نظامی غایت گرایانه همراه با وظیفه گرایی ناشی از اراده الهی بررسی می شود تا برتری آن بر نظام های اخلاقی دیگر اثبات شود و دیدگاه اسلام را در مورد مسئله مهم نسبیت در اخلاق روشن می سازد