نویسندگان:

روح اله سمیعی¹ ، اعظم السادات خدادادی² ، مریم محمدی³ ، داود قاسم زادگان⁴ ، مهشاد معتقدی فرد⁵ .

¹استادیارگروه مدیریت، واحد علی آباد کتول، دانشگاه آزاد اسلامی، علی آباد کتول، ایران

²کارشناس ارشد روانشناسی، گروه روانشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد کاشان

³کارشناس ارشد روانشناسی، گروه روانشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد کاشان

⁴کارشناس ارشد روانشناسی بالینی، گروه روانشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تنکابن

⁵دکترای روانشناسی تربیتی، گروه روانشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد کاشان

چکیده فارسی: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی بازی درمانی گروهی بر احساس تنهایی و پرخاشگری کودکان پیش دبستانی انجام شد روش: طرح پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل بود جامعه آماری شامل تمامی کودکان 4 6 ساله مهدکودکهای شهر اصفهان بود که از این میان 100 کودک به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای انتخاب و پرسشنامه های احساس تنهایی و پرخاشگری برای آنها اجرا شد سپس 30 کودک به صورت تصادفی در 2 گروه 15 نفر آزمایش و 15 نفر کنترل جای دهی شدند پرسشنامه ها شامل پرسشنامه ی احساس تنهایی نادری و حق شناسی، 1388 و پرسشنامه ی پرخاشگری واحدی و همکاران، 1388 بود برنامه ی بازی درمانی گروه ی در 10 جلسه 60 دقیقه ای هفته ای دو بار برای کودکان گروه آزمایش به اجرا درآمد پس از اتمام جلسات، پس آزمون بر روی هر دو گروه اجرا گردید یافته ها: نتایج آزمون تحلیل کوواریانس نشان داد که بازی درمانی گروه ی بر کاهش احساس تنهایی و پرخاشگری در گروه آزمایش معنادار بوده است نتیجه گیری: کودک در فرایند بازی درمانی، کام نایافتگی های انباشته شده ی خود را در بستری مناسب از طریق پرخاشگری بروز میدهد و با بازتاب مناسب، نحوه ی مهار آنها را آموخته و درونی میکند

کلمات کلیدی: پرخاشگری ، احساس تنهایی ، بازی درمانی گروهی .