چکیده فارسی: این پژوهش با هدف تعیین تاثیر درمان هیجان‌مدار فردی و زوجی بر شیوه‌های مقابله با تغییرات پیش از قاعدگی انجام شد. طرح پژوهش نیمه‌آزمایشی از نوع پیش‌آزمون و پس-آزمون با سه گروه آزمایشی و گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش را تمامی زنان متاهل در شهر تهران تشکیل دادند که از این جامعه تعداد 53 نفر با روش در دسترس به عنوان نمونه آماری انتخاب و در سه گروه (دوگروه آزمایش و یک گروه کنترل) به صورت تصادفی جایگزین شدند. یافته های مورد نیاز با استفاده از پرسشنامه شیوه های مقابله با تغییرات پیش از قاعدگی(رید و همکاران،۲۰۱۴) در سه نوبت پیش‌آزمون و پس‌آزمون و آزمون پیگیری مورد جمع آوری قرار گرفت و با استفاده از آزمون تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر مورد تحلیل قرار گرفت. یافته‌های پژوهش نشان داد که درمان‌های هیجان‌مدار فردی و زوج‌درمانی هیجان‌مدار درگروههای آزمایش درمراحل پس‌آزمون نسبت به گروه کنترل موجب افزایش راهبردهای مقابله‌ای با تغییرات پیش از قاعدگی شده است و این افزایش در طول زمان پایدار بوده است. همچنین نتایج نشان داد بین اثربخشی درمان‌های هیجان‌مدار فردی و زوج‌درمانی هیجان‌مدار بر مولفه‌های راهبردهای مقابله‌ای تفاوت معنادار وجود دارد به طوری که زوج‌درمانی بر افزایش "مولفه حمایت اجتماعی و برقراری روابط" نسبت به درمان فردی تأثیر بیشتری داشته و از طرف دیگر درمان هیجان‌مدار فردی بر مولفه‌های "مراقبت از خود" و "اجتناب ازآسیب" نسبت به زوج‌درمانی اثربخشی بیشتری داشته است.
Comparison of the effect of individual and couple emotion focoused therapy on coping with postmenstrual changes in women with premenstrual disorder
English Abstract: Prevalence of premenstrual syndrome in society and its effects on individual and social functioning of patients, and considering the important individual and social role of women in society, this study aims to determine the effect of individual and couple emotional therapy on coping methods. Postmenstrual changes were performed. The research design was quasi-experimental pre-test and post-test with three experimental groups and control group. The statistical population of the study consisted of all married women in Tehran. From this population, 53 people were selected as a statistical sample by the available method and were randomly replaced in three groups (two experimental groups and one control group). The required findings were collected using a questionnaire on coping with premenstrual changes (Reid et al., 2014) in three rounds: pre-test, post-test and follow-up test, and using size analysis of variance test. Repeated capture was analyzed. Findings showed that individual emotion-oriented therapies and couple-emotion-oriented therapies in the experimental groups in the post-test stages compared to the control group increased coping strategies with premenstrual changes and this increase was stable over time. The results also showed that there is a significant difference between the effectiveness of individual emotion-oriented therapies and emotion-oriented couple therapy on the components of coping strategies. "Self-care" and "avoidance of harm" have been more effective than couple therapy.