نویسندگان:
محمود اکرامی1 ، هارون محمدی2 ، الهام مجیدی3 .1دانشیار، گروه علوم تربیتی، دانشگاه پیام نور، صندوق پستی: 3697-19395، تهران، ایران.
2کارشناس ارشد روانشناسی بالینی
3کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی
چکیده فارسی: هدف این پژوهش، سنجش اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر سازگاری زناشویی، کیفیت زندگی و افسردگی زنان متاهل شهر اصفهان بود این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی و با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل بود جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه زنان متاهل درسال 1398 بودند تعداد 40 نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب، و به صورت تصادفی، در دو گروه کنترل 20 نفر و آزمایش 20 نفر قرار گرفتند ابزار استفاده شده در این پژوهش پرسشنامه سازگاری زناشویی اسپانیر، 1967، کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی، 1989 و افسردگی بک، 1961 بود قبل از انجام مداخلات پیش آزمون برای هر دو گروه اجرا شد، سپس جلسات آموزش درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد آموزش داده شد بعد از اتمام جلسات، پس آزمون از هر دو گروه به انجام شد تحلیل نتایج با آزمون تحلیل کوواریانس انجام شد نتایج نشان داد، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر سازگاری زناشویی، کیفیت زندگی و افسردگی در زنان متاهل موثر بودp<0/05 به طور کلی می توان نتیجه گرفت که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر سازگاری زناشویی، کیفیت زندگی و افسردگی زنان تاثیر دارد و می توان از این روش درمانی در کلینیک های روانشناسی و مراکز آموزشی استفاده کرد