نویسندگان:

محبوبه عارفی¹ ، ساره شیخ نصیری² ، سیدصدرا نجبایی³ .

¹دانشیار، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران

²کارشناس ارشد روانشناسی بالینی، دانشگاه علوم پزشکی گیلان، بیمارستان شهید انصاری، رودسر، ایران

³دکترای روانشناسی آموزش کودکان استثنایی، هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی، تنکابن، ایران

چکیده فارسی: از جمله عواملی که میتواند بر نیروی انسانی در یک سازمان تاثیر بگذارد استرس شغلی است که در پرستاران یک پدیده پیچیده با نتایج زیان آوری است استرس تعادل جسمی و روانی افراد را بر هم زده و با ایجاد مشکلات جسمی و روانی، کارائی افراد را در ابعاد مختلف کاهش می دهد هدف از این مطالعه بررسی استرس شغلی در جامعه پرستاران شرق گیلان بود این مطالعه توصیفی مقطعی بر روی 200 پرستار که به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شده بودند، با استفاده از پرسش نامه انجام گرفت پرسشنامه شامل دو بخش اطلاعات دموگرافیک و شاخص های استرس شغلی است 3 عامل محیط فیزیکی، تضاد شغل و ابهام نقش است این پرسشنامه دارای 10 پرسش است که براساس طیف 5 گزینه ای لیکرت طراحی شده است جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات از نرم افزار SPSS16 استفاده گردید میانگین سطح استرس شغلی در پرستاران 24/83±8/52 که بیشترین نمره در زیر مقیاس محیط فیزیکی 22±2/78 بود یافته های پژوهش نشان داد که میانگین سنی افراد 37/24 ± 8/06 سال، میانگین سابقه کار 13/15 ±8/6 سال بود 75/5 درصد 151 نفر از شرکت کنندگان زن، 85 درصد 170 نفر متاهل، 72 درصد 144 نفر کارشناسی و 21 درصد 42 نفر سابقه کار زیر 5 سال و 14 10 سال بودند استرس یک خطر شغلی برای پرستاران محسوب می شود که آموزش به پرستاران بالینی جهت شناسایی و کم کردن استرس خود در محیط کار، شور و نشاط و میل به ادامه و انجام وظیفه در بین آنها افزایش پیدا کند و باعث بهره وری بالا از نیروی انسانی گردد

کلمات کلیدی: پرستاران ، استرس شغلی ، استرس ، بیمارستان .