نویسندگان:
محمدرضا نیلی احمدآبادی1 ، ابوالفضل طاهری2 ، حسن خضری3 .1دانشیار ، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران
2کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد فیروزآباد ، ایران
3استادیار رشته روانشناسی، دانشگاه آزاداسلامی واحد فیروزآباد ، ایران
چکیده فارسی: این پژوهش باهدف پیشبینی فرسودگی زناشویی براساس بهزیستی ذهنی وکیفیت زندگی انجامشده است تحقیق حاضر،ازنظر هدف کاربردی،ازلحاظ نوع بررسی به صورت میدانی، از حیث گردآوری داده ها به صورت پیمایشی وازلحاظ تحلیل توصیفی همبستگی است جامعه آماری تحقیق حاضرکلیه زوجین مرد وزن ساکن شهر اقلیدهستندکه درنیمه اول سال98به مراکزمشاوره خانواده مراجعه کرده اند نمونه موردبررسی شامل50 نفر 25نفرمرد و25 نفرزن به شیوه نمونه گیری دردسترس انتخاب شدندوازپرسشنامه های فرسودگی زناشویی، مقیاس بهزیستی ذهنی کییز و ماگیارمو و پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی26سوالی WHOQOL BRE استفاده شد نتایج نشان داد بهزیستی ذهنی و کیفیت زندگی 62درصد فرسودگی زناشویی را پیش بینی میکند و بین بهزیستی ذهنی و کیفیت زندگی با فرسودگی زناشویی مردان رابطه وجود داردو بهزیستی ذهنی و کیفیت زندگی 61 درصد فرسودگی زناشویی را پیشبینی میکند همچنین بهزیستی ذهنی وکیفیت زندگی میتواند 63درصد فرسودگی زناشویی زنان را پیشبینی کند از یافته های این پژوهش می توان نتیجه گرفت که با بهبود شاخص های بهزیستی ذهنی وکیفیت زندگی می توان فرسودگی زناشویی را کاهش داد