نویسندگان:
مجتبی حاج خزیمه1 ، رقیه جوادی2 ، بابک حسن پور3 .1کاندیدای دکتری مدیریت آموزش عالی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
2دانشجوی رشته ی علوم تربیتی، دانشگاه فرهنگیان، پردیس فاطمهالزهرا س تبریز
3دانشجوی رشته ی علوم تربیتی، دانشگاه فرهنگیان، پردیس علامه امینی ره تبریز
چکیده فارسی: افراد دارای محدودیت بینایی یا کم بینا به کسانی اطلاق می شود که در خوب دیدن از حد متوسط پایین ترند و در زمینه ی برنامه های آموزشی و توانبخشی و فعالیت های روزمره، نیازمند تدارکات و حمایت های ویژه هستند تا بتوانند با محیط پیرامون خود سازگاری پیدا کنند و در صورتی که برای آموزش و سایر فعالیت های اجتماعی این افراد، برنامه های مناسب و بخصوصی تدارک دیده نشود، ممکن است نتایج نامطلوب و زیادی؛ مانند: زودرنجی و کمبود اعتماد به نفس برای این افراد در پی داشته باشد؛ زیرا به دلیل روحیه ی حساس و شکننده، به شدت آسیب پذیر می باشند این پژوهش کتابخانه ای توصیفی است مطالعه ی حاضر با مراجعه به مطالعات و مستندات و با توجه به کلید واژه های مدنظر، مقاله ی چندین کتاب مرتبط را انتخاب و به آنها استناد کرده است سپس با ارائه ی تعریفی از آسیب بینایی و آسیب بینایی آموزشی و روش های خواندن و نوشتن این کودکان، کسب شناخت کافی در این موارد را به عنوان پیشنیازی برای بهبود زندگی این کودکان دانست این مقاله بر آن است با ارائه ی راهکارهایی به منظور بهبود آموزش این کودکان گام هایی بردارد