نویسندگان:

¹دانشگاه سمنان.سمنان.ایران

²کارشناس ارشد روانشناسی تربیتی ، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران

چکیده فارسی: هدف: پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش تاب آوری بر احساس تنهایی دانش آموزان دختر دوره اول متوسطه انجام شد روش پژوهش: نوع مطالعه حاضر به شیوه شبه آزمایشی است که از طرح پیش آزمونB پس آزمون با گروه گواه استفاده شد جامعه آماری این پژوهش دانش آموزان دختر دوره اول متوسطه سال نهم شهر مهربان در سال تحصیلی 1396 97 بودند از بین دانش آموزان دختر دوره اول متوسطه شهر مهربان در سال تحصیلی 1396 97 ، 40نفر به روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای انتخاب شده و به تصادف در دو گروه آزمایش 20 نفر و گواه 20نفر جای دهی شدند به منظور سنجش میزان احساس تنهایی دانش آموزان از پرسش نامه احساس تنهایی راسل و پیلوا و کورتونا 1980، استفاده شد به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل کوواریانس استفاده شد یافته ها: یافته ها نشان داد که تفاوت معناداری بین گروه آزمایش و گروه گواه وجود دارد، بدین معنا که آموزش برنامه تاب آوری موجب کاهش معنادار در میانگین نمرات احساس تنهایی گروه آزمایش نسبت به گروه گواه گردید نتایج پژوهش نشان داد که آموزش برنامه تاب آوری می تواند به عنوان یک روش مداخله ای مفید برای کاهش احساس تنهایی دانش آموزان به کار رود