نویسندگان:
حسن اسدزاده1 ، طاهره عزیزپور2 .1گروه روانشناسی تربیتی.دانشکده روانشناسی دانشگاه علامه طباطبایی.تهران.ایران
2کارشناس ارشد روانشناسی بالینی دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمانشاه،کرمانشاه،ایران
چکیده فارسی: هدف از این پژوهش بررسی تفاوت، مزایا و معایب هر یک از روش های یادگیری انفرادی و مشارکتی در دانش آموزان می باشد روش پژوهش از نوع مطالعات مروری بر اساس پژوهش های انجام شده داخلی و خارجی و نظریه های ارائه شده در این حوزه می باشد که به وسیله روش کتابخانه ای با مطالعه کتب و مقالات در این حوزه توسط پژوهشگر انجام شد یافته های پژوهش نشان داد که شیوه یادگیری مشارکتی به دلیل ایجاد حس مشارکت و همدلی در یادگیری، کمک به یادگیری دیگر اعضا و ارتقاء سطح گروه، ایجاد رقابت مفید و به اشتراک گذاری تجربیات و دانسته های همه افراد نسبت به شیوه یادگیری انفرادی که معمولا در کشور ما بیشتر اجرا می شود برتری داشته و بر این اساس می توان اینگونه نتیجه گرفت که شیوه یادگیری مشارکتی می تواند جایگزین خوبی به منظور ارتقاء سطح تحصیلی، پیشرفت تحصیلی، افزایش انگیزه و تغییر در شیوه آموزشی و یادگیری دانش آموزان باشد