نویسندگان:
شهداد عبدالهی خانقاه1 ، رضا عابدی2 .1دانشجوی رشته فلسفه تعلیم وتربیت-خوارزمی تهران.معاون آموزشی دانشگاه فرهنگیان.اردبیل
2کارشناس ارشد روانشناسی عمومی دانشگاه آزاد اسلامی واحد کاشمر
چکیده فارسی: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی روان درمانی مثبت گرا بر درماندگی آموخته شده در اصناف و بازاریان انجام شد جامعه آماری این پژوهش کلیهی اصناف و بازاریان شهر بردسکن بوده که تعداد کل آنها 2200 نفر را شامل میشود نمونه مورد نظر به شیوه نمونه گیری خوشهای به دست آمد به این صورت که ابتدا از میان اصناف به صورت تصادفی صنف اتحادیه خدمات اتومبیل انتخاب شده و از میان 124 نفر عضو این اتحادیه، تعداد 95 نفر به پرسشنامه های تحقیق پاسخ دادند و در مرحله بعد از بین افرادی که نمره بالایی در پرسشنامه درماندگی آموخته شده به دست آوردند، تعداد 36 نفر به صورت تصادفی انتخاب و به تصادف در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند هر گروه 18 نفر اعضای گروه آزمایش به مدت 6 جلسه هر هفته یک جلسه 90 دقیقهای در معرض روان درمانی مثبت گرا براساس رویکرد پارکز 2009 قرار گرفتند و گروه کنترل آموزشی دریافت نکردند در پایان هر دو گروه مجددا0 به پرسشنامه های آزمون پاسخ دادند پس آزمون داده ها پس از جمعآوری با نرم افزار SPSS نسخه 25 با روش آماری تحلیل کواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند نتایج نشان داد که بین رواندرمانی مثبت گرا با درماندگی آموخته شده ارتباط معنی داری وجود دارد p < 0/05 در نتیجه رواندرمانی مثبتگرا بر درماندگی آموخته شده اصناف و بازاریان موثر است و میتواند به عنوان یک شیوه درمانی مورد استفاده قرار گیرد