نویسندگان:

بیژن رضایی¹ ، ابوالقاسم پیاده کوهسار² ، مرضیه عباسی³ ، الهام متانت⁴ ، شیرین خوری⁵ .

¹هیات علمی دانشگاه رازی

²استادیار گروه معارف اسلامی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد شاهرود، سمنان، ایران

³کا رشناسی ارشد رواشنناسی عمومی، دانشگاه آزاداسلامی واحدعلوم و تحقیقات شا هرود، سمنان ،ایران

⁴کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم تحقیقات شاهرود، سمنان، ایران

⁵کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم تحقیقات شاهرود، سمنان، ایران

چکیده فارسی: پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش کارکردهای اجرایی بر خودکنترلی، حافظه کاری و توجه در کودکان با اختلال یادگیری انجام شد طرح پژوهش به صورت نیمه آزمایشی با پیش آزمون پس آزمون به همراه گروه کنترل بود جامعه آماری شامل کلیه کودکان با اختلال یادگیری در سال تحصیلی 1397 بود بعد از انتخاب 60 آزمودنی واجد شرایط به عنوان نمونه پژوهش در دو گروه 30 نفره با اختلال خواندن و نوشتن و ریاضی ، به شیوه تصادفی 15 کودک در گروه آزمایش 2 گروه و 15 کودک در گروه کنترل 2 گروه قرار گرفتند به منظور بررسی نشانه های اختلال یادگیری با مشخصه خواندن و نوشتن از خرده آزمونهای حافظه رقمی و تشابهات وکسلر، آزمون آندره ری، آزمون غیررسمی خواندن و نوشتن و اختلال ریاضی از آزمون ریاضی ایران کیمت، آزمون هوش ریون استفاده شد کودکان 2 گروه آزمایش در این برنامه 16 جلسه ایی هر جلسه 60 دقیقه شرکت کردند و کودکان 2 گروه کنترل هیچ آموزشی دریافت نکردند نتایج داده های به دست آمده با استفاده از روش تحلیل کوواریانس نشان داد که بین میانگین نمره های گروه های آزمایش و کنترل در نشانه های اختلال یادگیری با مشخصه خواندن و نوشتن و ریاضی تفاوت معنیداری وجود دارد بنابراین میتوان نتیجه گیری کرد که برنامه آموزشی بازداری پاسخ، توجه پایدار و به روزرسانی باعث کاهش معنیدار نشانه های اختلال خواندن و نوشتن و ریاضی در کودکان گروه های آزمایش شده است

کلمات کلیدی: کارکردهای اجرایی ، خودکنترلی ، اختلال یادگیری ، توجه ، حافظه کاری ، ازدواج .