نویسندگان:
مصطفی اجتهادی1 ، علی رحیمی2 ، هرمز صدری ایرانی3 .1دانشگاه شهید بهشتی
2دکترای مشاوره، مدرس دانشگاه فرهنگیان اصفهان، اصفهان، ایران
3دانشجوی کارشناسی ارشد مشاوره توانبخشی، دانشگاه پیام نور مرکز اصفهان، اصفهان، ایران
چکیده فارسی: این پژوهش با هدف تعیین رابطه ی اهمال کاری تحصیلی با فعال سازی رفتاری در دانشجویان دانشگاه پیام نور اصفهان انجام شد به همین منظور از کل دانش جویان دانشگاه پیام نور اصفهان تعداد 110 نفر به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند روش پژوهش همبستگی و ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه اهمالکاری تحصیلی سواری 1390 و پرسشنامه فعال سازی رفتاری کانتر و همکاران 2006 استفاده شد در سطح توصیفی از آماره هایی نظیر فراوانی، در صد میانگین، انحراف معیار استفاده به عمل آمد در سطح استنباطی، ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون چندگانه به روش گام به گام و آزمون تحلیل واریانس چند راهه استفاده گردید یافته های این پژوهش نشان داد متغیر فعال سازی رفتاری قادر به پیش بینی اهمالکاری می باشد P> 0/01 و F=6/282 و ابعاد اختلال عملکرد اجتماعی و اجتناب P<0/01 و F=4/185 و افت شغلی تحصیلی P<0/05 و F=4/185 با اهمالکاری تحصیلی رابطه دارد بر این اساس می توان نتیجه گرفت که فعال سازی رفتاری در اهمال کاری تحصیلی تاثیرگذار است