نویسندگان:

فرهاد نجاتی¹ ، امید شهبازی² ، مجید براری³ .

¹کارشناس ارشد تحقیقات آموزشی

²دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق کیفری اطفال و نوجوانان دانشگاه علامه طباطبایی و پژوهشگر پژوهشگاه قوه قضاییه

³دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق کیفری اطفال و نوجوانان دانشگاه علامه طباطبایی

چکیده فارسی: با تصویب قانون حمایت از کودکان و نوجوانان بی سرپرست و بدسرپرست در سال ۱۳۹۲، قانون گذار در راستای حمایت هرچه بیشتر از کودکان و نوجوانان به بازنگری و اصلاح قانون قبلی پرداخت قانون گذار جدید علیرغم سکوت قانون سابق، در ابتدا ازدواج سرپرست با فرزندخوانده را ممنوع اعلام کرد که همین امر با مخالفت شورای نگهبان روبرو شد پس از رفت و آمدهای مکرر لایحه بین مجلس و شورای نگهبان، در نهایت با شرط رعایت مصلحت، ازدواج سرپرست با فرزندخوانده را پذیرفه شد پذیرش این امر در تعارض با نهاد فرزندخواندگی و فلسفه ی آن است و چالش هایی را در افکار عمومی برانگیخت و همچنین به لحاظ اخلاقی، سرپرستی به طمع بهره برداری جنسی پذیرفته نیست به نظر می رسد حتی با جایز دانستن چنین ازدواجی از نقطه نظر فقه، می توان با در نظر گرفتن توالی فاسد آن و مصلحت فرزندخوانده، به اجتهادی نوین دست زد و قایل به ممنوعیت و حرمت چنین ازدواجی شد

کلمات کلیدی: فرزندخوانده ، سرپرستی ، ازدواج با فرزندخوانده .