نویسندگان:

رضا جعفری هرندی¹ ، زهره سنجیده² ، حسین ارجمند³ ، سینا شفیعی سورک⁴ .

²کارشناسی ارشد تحقیقات آموزشی دانشگاه آزاد بافق

³دکترای تخصصی ، مدرس مدعو دانشگاه آزاد بافق

⁴دکترای تخصصی ، مدرس مدعو دانشگاه آزاد بافق

چکیده فارسی: هدف از پژوهش حاضر مطالعه رابطه خود مهارگری و خودآگاهی با رضایت شغلی و سلامت روان معلمان شهرستان بافق بود جامعه آماری این پژوهش توصیفی شامل کلیه معلمان مدارس متوسطه شهرستان بافق بود که تعداد آنها در سال تحصیلی95 96 741 نفر بودند با استفاده از جدول تصادفی مورگان و کرجسی، 196 نفر به عنوان نمونه با روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شد ابزارهای مورد استفاده شامل فرم کوتاه مقیاس خود مهارگری تاجنی و همکاران، 2004 و پرسشنامه خودآگاهیscs ریلو و الیک 1998 ، پرسشنامه رضایت شغلی دیویس – لافلوکسیت و ویس 1997 وپرسشنامه سلامت روان GHQz گلدبرگ و هیلر 1979 بودند برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار استنباطی همبستگی ساده و تحلیل رگرسیون استفاده شد یافته ها نشان داد کهخودمهارگری می تواند هر دو متغیر ملاک رضایت شغلی و سلامت روان معلمان را پیش بینی کند همچنین خودآگاهی قادر به پیشبینیرضایت شغلی و روان معلمان می باشند

کلمات کلیدی: سلامت روان ، رضایت شغلی ، خودمهارگری ، خودآگاهی ، ازدواج .