نویسندگان:

حمید مسگرانی¹ ، غلامرضا ثناگوی محرر² ، خدیجه سرگزی مسرور³ .

²عضو هیات علمی گروه روانشناسی ، دانشگاه آزاد زاهدان

³کارشناسی ارشد ریاضی، دانشگاه آزاد واحد زاهدان

چکیده فارسی: متاسفانه در آموزش و پرورش به جای استفاده از روشهای تدریس فعال که باعث افزایش قدرت تفکر و اندیشیدن در دانش آموزان می شود، بیش از حد بر انباشت ذهن و تقویت حافظه و نیزبرانتقال اطلاعات و معلومات ذهن یادگیرندگان تاکید میشود مدتهاست که در نظام آموزشی ایران معلمان با تکیه بر روش های سنتی ، به ویژه سخنرانی ، شاگردان را به حفظ و تکرار مفاهیم علمی ترغیبمی کنند در این پژوهش، به بررسی و رتبه بندی شاخص های یادگیری مشارکتی بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان ابتدایی شهر زابل می پردازیم جامعه آماری این تحقیق را کلیه معلمان مدراس ابتدایی شهر زابل تشکیل می دهند به علت توزیع مکانی و حجم نسبتاوسیع جامعه آماری، جامعه نمونه در دو مرحله مشخص شد: در مرحله اول از کل مدارس ابتدایی شهر زابل ، 12 مدرسه انتخاب شد در مرحله دوم از مجموع معلم های این مدارس تعداد 32 معلم به عنوان نمونه انتخاب شدند سپس نتایج حاصل از تکمیلپرسشنامه با استفاده از مدل ویکور در 10 مرحله مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است نتایج بدست آمده از مدل مذکور، سلسلهمراتب و اولویت بندی شاخص های یادگیری مشارکتی را به این صورت نشان میدهد× شاخص انتخاب موارد درسی و مولفه هایتشریک مساعی به منظور تعلیم و یادگیری مشارکتی گروه ها با مقدار Q 172/0 بهترین رتبه را داراست همچنین شاخصانتخاب راه های تهیه مواد یادگیری مشارکتی در رتبه دوم قرار دارد شاخص برنامه ریزی برای هماهنگی و همکاری فعال با مقدار Q 409/0 در رتبه سوم قرار گرفته اند شاخص انتخاب روش ها و متدهای مورد نیاز با مقدار Q 561/0 در جایگاه چهارم و تاسیس و آماده سازی گروه ها با مقدارQ 626/0در رتبه و جایگاه پنجم قرار دارد

کلمات کلیدی: دانش آموزان ، پیشرفت تحصیلی ، یادگیری مشارکتی ، زابل ، مدل ویکور ، ازدواج .