نویسندگان:

مسعود حسین چاری¹ ، سعید رومانی² ، محسن سوری³ ، احسان کوشکی⁴ ، میلاد باقری⁵ .

²عضو هیات علمی دانشگاه فرهنگیان علامه طباطبایی

³دانشجوی کارشناسی، علوم تربیتی، دانشگاه فرهنگیان علامه طباطبایی

⁴دانشجوی کارشناسی، علوم تربیتی، دانشگاه فرهنگیان علامه طباطبایی

⁵دانشجوی کارشناسی، علوم تربیتی، دانشگاه فرهنگیان علامه طباطبایی

چکیده فارسی: نظام آموزشی کشور به مدرسه ای نیاز دارد که با بهره گیری از فناوری اطلاعات و ارتباطات امکان یادگیری پیوسته را فراهم نموده و فرصت های نوینی را در اختیار افراد برای تجربه ی زندگی در جامعه ی اطلاعاتی قرار دهد، به گونه ای که این فناوری نه به عنوان ابزار، بلکه در قالب زیرساخت توانمند ساز برای تعلیم و آموزشحرفه ای محسوب شود این مطالعه با رویکرد تحلیل پیمایشی به بررسی رابطه بین ابعاد هوشمندسازی با کیفیت یادگیری و مقایسه آن در مدارس عادی و هوشمند می باشد جامعه آماری تحقیق، کلیه مدارس مقطع ابتداییشهر خرم آباد میباشد نتایج تحقیق نشان می دهد که ابعاد هوشمندسازی در مدارس سنتی تفاوت معنی داری بامدارس هوشمند داشته است در مدارس سنتی، دانش آموزان تنها با اتکا به توانایی های ذاتی خود و تنها با پشتیبانی والدین متغیرهایی که معنی دار هستند بر چگونگی و کیفیت یادگیری تاثیر می گذارد، این در حالیاست که در مدارس هوشمند کاملا نتایج متفاوت می باشد در مدارس هوشمند، ابعاد انگیزه دانش آموزان، مشارکت در امر آموزش، محیط جذاب، پشتیبانی والدین و توسعه مهارت های ادراکی با کیفیت یادگیری رابطه مثبت و معنی داری دارند بنابراین نتایج مقایسه بین مدارس سنتی و هوشمند نشان می دهد که هوشمند سازی مدارس در مقطع ابتدایی باعث بهبود کیفیت یادگیری می شود

کلمات کلیدی: کیفیت یادگیری ، هوشمندسازی ، مدارس سنتی ، خرم آباد ، ازدواج .