نویسندگان:

عبدالزهرا نعامی¹ ، مریم صف آرا² ، گلدیس گرمساری³ .

²دکتری تخصصی روانشناسی بالینی، عضو هیات علمی دانشگاه الزهرا س ، پژوهشکده زنان

³کارشناس ارشد روانشناسی عمومی، دانشگاه آزاد ساوه

چکیده فارسی: مقدمه: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر تعدیل کننده تحصیلات بر رابطه بین مهارت حل مساله و سلامت روان زنان شاغل در مراکز بهزیستی شهرکرج صورت گرفت روش: این پژوهش از نوع همبستگی بود، جهت رسیدن به این هدف از جامعه زنان شاغل این مراکز تعداد به شیوه نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب و سپس پرسشنامه های حل مساله کسیدی و لانگ و پرسشنامه سلامت روان کلدبرگ بر روی گروه نمونه به اجرا در آمد سپس داده ها جمع آوری و با استفاده از نرم افزار spss و مدل آماری تحلیل رگرسیون مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت یافته ها: بررسی سوال های پژوهش نیز نشان داد که بین حل مساله و سلامت روان زنان شاغل رابطه معنی داری وجود دارد همچنین نتایج نشان داد تحصیلات با سلامت روان و حل مساله رابطه معنی داری ندارد، بر این اساس می توان گفت که تحصیلات نمی تواند به عنوان متغیر تعدیل کننده رابطه بین حل مساله و سلامت روان در زنان شاغل عمل کند عدم همخوانی نتیجه این سوال با یافته های پیشین، نحوه انتخاب آزمودنی، نوع پاسخ های آزمودنی ها، پاسخ های صادقانه آزمودنی ها و بوده باشد نتیجه گیری: زنان شاغلی که وضعیت تحصیلی مناسبی دارند هم توانایی حل مساله بالاتری دارند هم بهتر می توانند گام هایی در جهت سلامت روان خود برداند بنابراین باید تحصیلات زنان در امر اشتغال مدنظر قرار گیرد و از این راه زنان را به ادامه تحصیل وادار و تشویق نمود

کلمات کلیدی: سلامت روان ، زنان شاغل ، تحصیلات ، حل مساله ، ازدواج .