نویسندگان:
سارا پیرحیاتی1 ، مهران فدایی نیا2 ، جواد جامی3 ، جواد شاره4 ، مصطفی طالبی5 .2آموزگار، اداره آموزش و پرورش شهرستان گنبد کاووس، استان گلستان
3آموزگار، اداره آموزش و پرورش شهرستان کلاله، استان گلستان
4آموزگار، اداره آموزش و پرورش شهرستان مراوه تپه، استان گلستان
5آموزگار، اداره آموزش و پرورش شهرستان کلاله، استان گلستان
چکیده فارسی: به موازات گسترش روز افزون دامنه ی آموزش و پرورش موضوع سنجش اهمیت بیشتری یافت تا آن جا که موجب بررسی برنامه ها ، طرح های آموزشی و کل سیستم آموزش و پرورش گردید، زیرا در نتیجه ارزشیابی می توان دریافت که برنامه های تحصیبی از چه جهت و جنبه هایی موثر هستند و از چه جنبه هایی به علت ضعف و نارسایی به اصلاح ، تکمیل و یا تغییر احتیاج دارند رویکرد ارزشیابی سنتی توسط صاحب نظران تعلیم وتربیت به علت جابجایی هدف و وسیله ، ایجاد اضطراب، نتیجه مداری و در دوره ابتدایی مورد تردید قرار گرفت هرچند تغییر نظام ارزشیابی سنتی در دوره ابتدایی و اجرای ارزشیابی توصیفی در دوران اجرای آزمایشی و هم اکنون با چالش های مواجه بوده است ، اما به دلیل تاثیر مثبت آن مانند کثرت گرایی روش ، فرایند گرایی بجای نتیجه گرایی ، توجه به ابعاد همه جانبه شخصیت دانش آموزان ، کاهش اضطراب ، پویایی و یکی از ضرورت های مورد توجه در سند تحول بنیادین آموزش و پرورش است