نویسندگان:

مریم بهرامیان¹ ، مینو متقی² ، فرانک ورناصری قندعلی³ .

²استادیار گروه پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اصفهان خوراسگان اصفهان، ایران

³دانشجوی کارشناسی ارشد آموزش پرستاری گرایش بهداشت جامعه، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اصفهان خوراسگان اصفهان، ایران

چکیده فارسی: حضور همراه بیمار در برخی از بیمارستان های دولتی و بعضا خصوصی یکی از مشکلات و چالش های مهم حوزه سلامت است که چندان جدی تلقی نمی شود با توجه به فرهنگ خاص ایرانی اسلامی ما این چالش پررنگ تر می شود بنابراین مطالعه حاضر با هدف برسی نظرات پرستاران در مورد حضور همراه در بیمارستان بزرگ نفت اهواز در سال 1394 میباشد در این مطالعه توصیفی تحلیلی را 230 نفر از پرستاران و بیماران شهر اهواز تشکیل داده است که به روش تصادفی انتخاب شدند ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه محقق ساخته میباشد که به منظور تعیین روایی محتوای پرسشنامه از نظرات اعضای هیات علمی دانشکده پرستاری و مامایی خوراسگان اصفهان و اهواز استفاده شد و مورد تایید قرار گرفت سپس استفاده از آمار توصیفی و استنباطی و با کمک از نرم افزار SPSS 22 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت یافته های این پژوهش نشان می دهد که از نظر مشخصات جمعیت شناسی پرستاران شاغل 41 درصد در رده سنی 36 تا 45 سال و 79 درصد را خانم ها و 64 درصد پرستاران شاغل مجرد بودند از دیدگاه پرستاران کمترین میانگین امتیاز حضور همراه بیمار عبارتند از؛ کاهش خستگی کادر پرستاری پیشگیری از خطاهای دارویی برای بیماران و مراجعه مدیریت شده همراه و وابستگان به بیمارستان است

کلمات کلیدی: پرستار ، همراه بیمار ، بیمارستان بیمار ، ازدواج .