نویسندگان:

عبدالحسین فرج پهلو¹ ، آرزو عظیم زاده پارسی² .

¹دانشیار گروه کتابداری و اطلاع‌رسانی، دانشکده علوم ‌تربیتی و روان‌شناسی، دانشگاه شهید چمران

²مربی، دانشگاه پیام نور

چکیده فارسی: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی زوج درمانی هیجان مدار و زوج درمانی خودتنظیم گر بر سازگاری زناشویی انجام شده است نمونهشامل 60 زوج داوطلب در پژوهش بود، که به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل جای گرفتند هر سه گروه به مقیاس سازگاری زناشویی DAS در مراحل پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری 3 ماه بعد پاسخ دادند داده ها با استفاده ازتحلیل واریانس مختلط مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت نتایج نشان داد درمان ها به شکل معناداری سازگاری زناشویی را افزایش داده و بعد ازگذشت 3 ماه پایدار است

کلمات کلیدی: سازگاری زناشویی ، زوج درمانی هیجان مدار ، زوج درمانی خود تنظیم گر ، ازدواج .