نویسندگان:
علی شریعتمداری1 ، عزیزالله سوری2 .1عضو هیأت علمی دانشگاه تربیت معلم تهران، و رئیس سابق فرهنگستان علوم ایران
2دانشجوی دکتری جامعه شناسی فرهنگی
چکیده فارسی: موضوع اصلی این مقاله مساله برنامه ریزی و اصلاحات آموزشی، با توجه به آخرین روشهای آموزشیو فنی و پیشرفت های علمی جهان، و بررسی اهمیت آن نسبت به دیگر فعالیت های اجتماعی است اهداف این مقاله ابتدا بررسی تاریخ تحول نظام های آموزشی جهان که به منظور تحقق این امر،اغلب کشورهای پیشرو از مطالعات و پژوهش های تطبیقی در زمینه آموزش و پرورش بهره گرفتهشد و دوم لزوم و ضرورت اینگونه بررسی ها قبل از اقدام به هر گونه اصلاحات آموزشی جامع برایرفع نیازمندی های روبه رشد اقتصادی، فرهنگی و فنی خویش است روش تحقیق به صورت کمی وپیمایشی اطلاعات و به صورت طرح ریزی و پیمایش مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است دستاوردهای مقاله، اول توجه به تربیت بین المللی و ضرورت ایجاد این رشته نوین علمی درموسسات آموزش عالی و دانشگاه ها در سطوح کارشناسی ارشد و دکتری است و دوم اهمیت کار ونقش محققان این رشته علمی در معرفی نظام های آموزشی موفق جهان، سوم شناخت مسایل آموزشو پرورش، و نهایتا معرفی نوآوریها و روشهای جدید در قلمرو آموزش و پرورش و دستاوردهایشگرف ناشی از آن، است