نویسندگان:
رضا ملکی1 ، حبیب الله شاه محمدی2 ، مجتبی چابک3 .1کارشناس ارشد روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی، دانشگاه علامه طباطبایی
2کارشناس ارشد مدیریت آموزشی، دانشگاه علوم و تحقیقات اهواز
3کارشناس ارشد روانشناسی بالینی ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ایلام
چکیده فارسی: با مرور زمان، سیر مزمن سوء مصرف مواد و ناتوانی در برخی حوزه های کارکرد جنسی به خصوص ناتوانی نعوظ، فرد سوء مصرف کنندهدست به اقدامات و درمانهای سرخود و مصرف داروهای محرک جنسی خیابانی و یا بدون نسخه می کند که یکی از مهمترین این دسته از داروها سیلدنافیل سیترات یا با نام تجاری ویاگرا نام دارد مطالعه حاضر گزارش مختصری از مقایسه و بررسی نقش سوء مصرفمت آمفتامین و سیلدنافیل ویاگرا به تنهایی و در موقعیت ترکیب هم افزا با هم در احتمال بروز رفتارهای جنسی پرخطر است پژوهش حاضر به این صورت بود که پس از ارجاع مراجعان بر اساس ملاک های ورود به پژوهش، ابزار SCID I، جهت تشخیص سوء مصرف مزمنمت آمفتامین و بررسی ملاکهای خروج توسط روانشناس و پزشکان عمومی مرکز انجام شد پس از مطالعه 40 آزمودنی سوء مصرف کننده مزمن وارد مرحله ثبت خط پایه شدند روال کار بدین صورت بود که هر 40 آزمودنی 20 نفر سوء مصرف توام متآمفتامین و 20 نفر همسوء مصرف تنها مت آمفتامین به توصیف رفتارهای پرخطر جنسی خود پس از مصرف مواد پرداختند گروه سوء مصرف توام مت آمفتامیندر کلیه آیتم ها نسبت به گروه کنترل تفاوت معناداری داشت که البته این تفاوت در آیتم روابط با زنان روسپی معتاد با کاندوم کمتر بود وهر دو گروه در این گویه برافراشتگی زیادی داشتند سوء مصرف توام مت آمفتامین مزمن با داروهای محرک جنسی سبب تولید تکانه های تحریک جنسی میشود که علاوه بر تولید رفتارهای پرخطر نوعی ارتباط جنسی با شبکه ای از زنان مشکوک به آلودگی را هر چند با استفاده از کاندوم را رقم می زند